Woensdagavond laat verscheen er opeens een pop-upje op mijn telefoon:
Ik klikte op 'rapport verzenden', maar als een soort Gilles de la Tourette bleef het terugkomen, ook na 131 keer op 'rapport verzenden' geklikt te hebben en een paar keer op niet verzenden. Ook telefoon opnieuw opstarten gaf geen soelaas. Bijkomende handicap was dat het toetsenbordje ook niet meer verscheen, en ik dus niets meer kon intikken. Één van de voordelen van bejaard zijn is dat je alleen maar denkt: 'Hè ja...', en je er verder niet zo druk om maakt. Ik ben met een berustend 'dat zien we morgen dan wel weer' gaan slapen.
's Morgens was het nog precies eender. Tijd om me er eens in te verdiepen via de computer. Ik tikte wat steekwoorden in en, hoera, er was ooit iemand geweest met exact hetzelfde probleem. Dat stemt me altijd gerust, dat het niet aan mij ligt. Deze dame kreeg als raad om online contact op te nemen met HTC, voor een live chat met een medewerker aan wie je het probleem kon voorleggen. Ik wist niet eens dat dat kon. Bij haar had het geholpen, en er stond een linkje en jawel hoor, het kon, eerst moest je wat gegevens invullen, waaronder het imei-nummer van je telefoon. Heb ik eerst weer opgezocht wat dat is en waar ik dat kon vinden, maar ook daar bracht het wereld wijde web helderheid in.
Toen kon ik mijn probleem aangeven, en medewerker Samir ging mij helpen. Ik moest op zijn aanwijzingen naar plekken in mijn telefoon waar nooit iemand eerder geweest was, laat staan ikzelf. En nadat ik had gedaan wat hij zei was het probleem verholpen. Ik noemde hem 'de held van de dag'. Dat vond hij aardig en hij vroeg of ik de enquête die na de beëindiging van dit online helpgesprekje zou op-poppen wilde invullen. Dat heb ik vanzelfsprekend gedaan. Tevens heb ik opgelet wát ik precies heb gedaan, zodat ik het de volgende keer zelf kan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten