Het zal en kan u niet ontgaan zijn, het overlijden van Wim de Bie. Alle superlatieven over Wim, vanzelfsprekend in één adem genoemd met Kees van Kooten, zijn uitgesproken en opgeschreven en ook allemaal waar. Ik kan er niets meer aan toevoegen en het enkel volmondig onderschrijven.
Wim kwam net als Kees (en ik) uit Den Haag. Al op de middelbare school, het in Den Haag zeer bekende Dalton Lyceum, vormden ze samen het cabaretensemble Cebrah. Wim en Kees maakten in 1965 hun televisiedebuut en maakten vanaf 1969 t/m 1993 onder verschillende namen satirische programma's die inhaakten op de actualiteit. Daarbij hebben ze de lat heel hoog gelegd voor iedereen die na hen kwam en ook satire wilde bedrijven.
Op eenzame hoogte is zelden zó waar geweest. Een hele reeks nu nog steeds bekende en onnavolgbare typetjes zetten zij in hun programma's neer. Hoewel 'typetjes' de lading zeker niet dekt. Het waren échte mensen die, hoewel zwaar aangezet, zeer herkenbaar waren, je kon ze bij wijze van spreken zomaar tegenkomen op straat, in de winkel of op je werk. Daarnaast maakten ze ook platen, boeken en de jaarlijkse Bescheurkalender. Wim schreef ook zelf boeken, verschillende romans, een aantal over zijn alter ego Meneer Foppe.
Wim leed aan de ziekte van Parkinson en is op 27 maart overleden. Hij is 83 jaar geworden.
Wim de Bie en Kees van Kooten. |
Hoe goed Wim en Kees waren geeft deze verbijsterende voorspellende tekst uit 1977 aan, alsof het gisteren is geschreven:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten