Tandarts

Afgelopen maandag was ik voor mijn tweejaarlijkse controle bij de tandarts. Ze heeft sinds de vorige keer dat ik er was een nieuw pand betrokken, nog steeds op loopafstand maar een veel mooiere en grotere locatie. De praktijk is nu gehuisvest in waar, toen ik 23 jaar geleden hier kwam wonen, de apotheek zat. Na dat die er uit ging, was er een ICT-kantoor in gevestigd, maar nu is het dan terug overgegaan in medische handen. 

Ik heb niet zo heel vaak wat aan mijn gebit, en ook nu was het controle, reinigen en klaar. Maar toen ik er zo zat en zij de administratie betreffende mijn gebit aan het bijwerken was vroeg ik er toch maar es naar. Met het ouder worden merk ik natuurlijk dat er lichamelijk het een en ander aan het veranderen is, het wordt allemaal wat strammer, een leesbrilletje, die rug speelt wat meer op, er verschijnen zilv'ren draden tussen het ebbenhout, dat werk, niks ongewoons. Ik vroeg haar hoe de staat van mijn gebit was als senior en wat ik zou kunnen verwachten. Mijn ouders hadden beiden op vrij jonge leeftijd al een kunstgebit, maar in hun jeugd werd er natuurlijk op een andere wijze tegen gebitsverzorging aangekeken. 

Ze vertelde dat bij het ouder worden er slijtage is en dat het tandvlees zich terug gaat trekken. 'Grootmoeder, wat heeft u grote tanden!' moest ik aan denken, want veel oudere mensen lijken daardoor enorme tanden te hebben. Maar ze stelde me gerust en zei dat met mijn gebit niets aan de hand was en deed de prognose dat ik het graf in ga met mijn eigen gebit. Nou, zo zei ze dat natuurlijk niet precies, ik heb een heel beschaafde, beleefde en lieve tandarts, maar zo hoorde ik het wel. Het kwam er in ieder geval op neer dat kunstgebitten of andere kunstgrepen niet in de lijn der verwachting liggen. Dan moet ik natuurlijk niet 110 worden, maar daar ga ik niet van uit.

Nee, daar klop ik me niet voor op m'n borst, het is niet mijn verdienste dat Moeder Natuur me qua tanden en kiezen redelijk heeft bedeeld. Het onderhoud ervan dat is mijn verantwoordelijkheid en gedeeltelijk ook van mijn tandarts. Maar ik ben wel blij dat ik van een kunstgebit of losse protheses naar alle waarschijnlijkheid verschoond zal blijven, al moet je nooit nooit zeggen. Dingen kunnen opeens heel anders gaan dan verwacht, maar de bevestiging van mijn tandarts was wel fijn om te horen. Dan maar een grijs haartje en geluid maken bij het opstaan of uit een auto stappen. 

Toch zei de baliemedewerkster bij het maken van de controle afspraak voor over een half jaar: "O nee, komt u maar om half tien, ze heeft voor u wat langer nodig....."