Huwelijksdag

Vandaag is het de huwelijksdag van mijn ouders, op 25 november 1964 traden ze in het huwelijk en zouden dus zestig jaar getrouwd zijn geweest. Er zijn geen foto's van, het enige wat er ooit van naar voren is gekomen is de menukaart van het diner wat er op die avond is gegeten, maar ook die is ergens in de tijd verloren gegaan.

Het lag niet echt in de bedoeling dat ze zouden gaan trouwen, ze hadden elkaar in 1959 leren kennen en waren beiden gescheiden en hadden al kinderen. Ze leefden in concubinaat als samengesteld gezin tot het moment dat mijn moeder te horen kreeg dat ze in verwachting was. Daar was niemand blij mee natuurlijk, mijn ouders waren beiden al op gevorderde leeftijd van 40 en 38 jaar, hadden de zorg voor drie kinderen, en leefden van een gefixeerd inkomen, waarbij mijn moeder, wat ongebruikelijk was in die tijd, ook 'erbij werkte', zoals dat werd genoemd, om het gezin draaiende te houden.

In de huidige tijd zou men een abortus overwegen, maar in die tijd kwam dat niet im Frage, niet omdat het nog de tijd was van, zoals Annie M.G. Schmidt het zo mooi omschreef: 'De breinaald. Een breinaald op de keukentafel. Een breinaald' en ook niet omdat ongeboren leven niet actief mag worden beëindigd volgens het geloof van mijn vader.

Ook ongehuwd een kind krijgen was geen optie, dus werd er, twee maanden zwanger, getrouwd op heel ingetogen wijze, vooral vanwege geldgebrek om het groots te vieren en met het oog op de kosten die een extra mond om te voeden en alles wat daar nog meer bij komt kijken met zich meebrengt. 

Het kind zou in juni komen, maar vanwege de leeftijd van mijn moeder ging er wat mis en kwam het kind een maand eerder, gedoe alom, zes weken couveuse waarbij één van de drie doktoren die boven het kind, verbonden met allerlei slangen, stond tegen mijn vader zei: "Nou die redt het wel, 't is een vechter". U had het al begrepen; dat kind was ik, en vooralsnog ben ik er nog steeds. 

En hoewel de daadwerkelijke trouwdag dan heel summier werd gevierd, werd later op 25 november vaak wel uitgepakt met een gezellige dag met alle kinderen en hun aanhang zolang dat mocht duren. 

Geen trouwfoto's, maar eenmaal geboren en uit de couveuse waren ze toch wel blij met het kind.