Heldinnen

Wat een fantastisch bericht in de krant van gisteren, mijn twee stadsgenoten de 14 jarige Amina en haar vriendin, de 12 jarige Sara hebben een 3 jarig jongetje gered van de verdrinkingsdood in de Kralingse Plas in Rotterdam. Ze waren er aan het zwemmen toen Sara tegen Amina zei: "Wat zwemt dat jongetje raar". Ze keken nog eens goed en zagen dat zijn ogen dicht waren en er water uit zijn mond kwam. Amina handelde direct en haalde het kind uit het water en rende naar haar moeder, Laâziza. Samen met andere vrouwen legden ze het jongetje op zijn zij, hij was bewusteloos maar begon plots veel water te spugen en te huilen.

De ambulance werd gebeld, en aanwezige studenten geneeskunde boden direct hulp aan. Het was echt op het nippertje, als Amina en Sara enkele minuten later waren geweest zou het jongetje verdronken zijn. Laâziza, Amina en Sara zijn met hun hoofd de hele dag bij het kind en hopen dat het goed met hem gaat.

Wat mij opvalt is dat nergens in het bericht over dit incident de ouders van het jongetje worden genoemd. Wie let niet als een havik op zijn 3 jarig kind, en dan nog in de buurt van water nota bene. Als bewust kinderloze mag ik natuurlijk niks vinden daar waar het kinderen aangaat, maar ik denk wel over de ouders: Niet geschikt. Amina en Sara zijn in mijn ogen heldinnen, ze hebben, nog maar 14 en 12 jaar oud, een leven gered! Deze gebeurtenis zal hun beider leven altijd bijblijven, zeker als ze later zelf kinderen mogen krijgen.

Ik kan me dan ook niets anders voorstellen dan dat Frank Koen, de burgemeester van Capelle aan den IJssel, deze twee meisjes en hun ouders een groots onthaal geeft op het gemeentehuis. Hij mag zijn trots over deze twee inwoonsters van zijn gemeente niet onder stoelen of banken steken.