Ineens snapte ik waarom ik, van kinds af aan, nooit gevoelig ben geweest voor massatrends of groepsdruk, daar heb je namelijk serotonine voor nodig. Het stofje maakt iemand vatbaarder voor groepsgedrag. Mensen met veel serotonine zijn erg te beïnvloeden door hun omgeving, bij hen is het positieve gevoel van 'beloning' als ze ergens aan meedoen heel erg hoog.
Toen iedereen op de middelbare school ging roken omdat iedereen ging roken was ik één van de weinigen die het zelfs maar nooit geprobeerd heeft, pas laat in mijn leven ben ik eens een wijntje gaan drinken, maar nooit gedronken om in een bepaalde stemming te komen omdat anderen dat ook deden. Trends ik laat ze aan me voorbijgaan of stap pas vrij laat in (Facebook is daar een voorbeeld van). Ik vertoon van nature dus geen kuddegedrag.
Massahysterie zoals nu met het WK gebeuren, ik kan er met open mond naar kijken. Überhaupt ontloop ik grote groepen mensen, voor mij geen koningsdag, gaypride, popfestivals e.d., ik voel me er niet prettig en nu weet ik waarom: niet voldoende serotonine. De combi met misofonie versterkt het waarschijnlijk alleen maar.
Ik ben altijd al een mens geweest die, als hele groepen ergens warm voor liepen (in mijn ogen dus hysterisch gedrag vertoonden) bij zichzelf dacht: Waarom? En als je dan hun gedrag bekijkt door de ogen van de serotonine-arme die ik ben, is het echt niet wervend om er aan deel te nemen. En ja, ondanks dat ik dus geen meeloper ben en vaak mijn eigen plan trek, heb ik een heel leuk leven. Wel kan ik nu met de intonatie van de glutenvrije vrouw uit één van de shows van Brigitte Kaandorp antwoorden bij een uitnodiging voor een mega evenement: "Nee, ik heb een serotonineprobleem".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten