90 Jaar

Vandaag zou mijn vader 90 jaar geworden zijn. 90 Jaar! Als hij het in goede gezondheid had mogen beleven zou het een heel feestelijke dag zijn worden want mijn vader hield wel van een feestje. Geen moment om iets te vieren werd ongemoeid gelaten. Verjaardagen, die in de jaren 60 en 70 bij ons thuis legendarisch waren, feestdagen of huwelijksjubilea, mijn vader kwam op zijn huwelijksdag steevast thuis met bruidssuikers voor mijn moeder, er was voor mijn vader altijd wel reden voor iets extra's als de gelegenheid zich voordeed.

Helaas is hij nu al weer 9 jaar geleden overleden en waren de laatste jaren van zijn leven niet zoals hij altijd in het leven had gestaan, maar zoals ik op zijn uitvaart al zei: 'Laten we mijn vader herinneren, genietend van zijn vieuxtje, werkend in zijn tuin, meezingend met de platen van zijn idool Zarah Leander, oliebollen bakkend in de keuken en vooral lachend, want wat heeft mijn vader veel en graag gelachen in zijn leven. Wij zouden hem een enorme eer bewijzen door hem op die momenten in herinnering te houden.'

En dat doe ik ook, en wat zou hij het heerlijk hebben gevonden om vandaag in het zonnetje gezet te worden! Bij iedere felicitatie zou hij hebben gezegd, zoals hij dat altijd deed: "Dankjewel, dat je er maar lang getuige van mag zijn".

Waar mijn vader ook van kon genieten waren jonge mensen voor wie het leven pas begon, die belangrijke stappen op hun levenspad zetten, en het is voor mij dan ook meer dan bijzonder dat juist op zijn verjaardag 2 jonge bekenden van mij, die ik een warm hart toedraag, vandaag aan iets nieuws beginnen. Één gaat er na ruim 2½ jaar van revalidatie en hard knokken na een bijna fataal auto ongeluk weer beginnen op de universiteit om zijn droom te verwezenlijken, en de ander reist vanmorgen af naar Den Helder om zijn kansen te beproeven bij de marine. Een spannende dag voor beiden, ik wens ze dan ook veel succes!

Mijn vader als 23 jarige met nog een heel leven voor zich.