Goedemorgen

"Goedemorgen, wilt u een kopje koffie?" zo begon gisteren mijn eerste gesprek met een echt mens bij het UWV in Rotterdam. Het is gesitueerd in een monumentaal pand en de medewerkers zitten in genummerde cubicles. Bij de balie kreeg ik een nummertje welke rond de afgesproken tijd op een scherm verscheen met daar achter bij welke cubicle ik me kon melden. Ik was wat te vroeg, omdat ik ervan hou om even de ambiance van zo'n gebouw in me op te nemen, er heerste een bibiliotheekachtige rust.

"Zo, daar zit u dan, hoe gaat het met u?" Een plezierig gesprek kwam op gang waarin ruimte was om te vertellen hoe ik het hele gebeuren bij V&D ervaren heb en hoe ik er nu in stond. Ik had me enigszins voorbereid en wist dat er een scholingsvoucher was waarmee ik een opleiding of cursus kon gaan doen. Omdat ik de administratieve kant op wil gaan had ik bedacht dat het in dat geval handig zou zijn als ik het zogenaamde ECDL diploma zou gaan halen, een computercursus die Europees erkend is en waar je vaardigheid van verschillende computertoepassingen wordt bijgebracht.
Mijn gesprekspartner raadde dat ten sterkste af, omdat het veel te algemeen zou zijn. Dat bracht me dan weer meteen van mijn stuk omdat ik dacht dat het juist zo'n goed idee was.

Het vreemde is trouwens dat je maar één keer een scholingsvoucher kan aanvragen. Er staat een bedrag van €2500,-  voor, maar als je iets gaat doen van, zeg maar, €1000,-, dan is dát de aanvraag en er blijft dan geen €1500,- staan. "U moet zoveel mogelijk in één keer aanvragen." Dat vind ik dan weer vrij ingewikkeld, ik ga natuurlijk niet van alles door elkaar doen.

Zoals gezegd het was een fijn gesprek van een uur, terwijl er eigenlijk maar een half uur voor stond, met wat kleine tips om mijn CV op Werk.nl nog wat duidelijker in te vullen, en waarin we elkaar niet voor de gek hielden met het idee dat de wereld voor een werkzoekende oude van dagen open ligt, hoewel ie ook weer niet helemaal dicht zit. Maar toen ik aangaf dat het meest ideale voor mij een soort werk-leer traject was, dat wat je leert breng je al in de praktijk, kwam er toch uit naar voren dat ik daar 20 jaar te oud voor ben. En om op mijn leeftijd nou lukraak cursussen en opleidingen te gaan doen zonder enige structuur, dat zie ik dan weer niet zitten, en dat werd ook begrepen. Kortom het is mogelijk om een nieuwe baan te vinden, maar het is, gezien mijn eigen, op papier, summiere kwaliteiten, zeker niet makkelijk.

Daarom mag ik mij vandaag weer melden bij het UWV Rotterdam, nu voor de voorlichtingsbijeenkomst over de training 'Succesvol Naar Werk', speciaal in het leven geroepen voor de bejaarde werkzoekenden. Want als je boven de 50 bent word je in één adem genoemd met gedeeltelijk arbeidsongeschikten. De IOAW uitkering is daar een voorbeeld van. Dat is de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, die ontvang je als oud mensch i.p.v. een bijstandsuitkering als je uiteindelijk bij het granieten bestand behoort. Maar zover is het nog lang niet, ik blijf realistisch positief!