Goed gemutst kwam ik het UWV gebouw binnen als een soort oude bekende, omdat ik de dag ervoor er ook al was. "Ik kom voor de bejaardenbijeenkomst" zei ik schalks tegen de jongeman achter de balie die zeer ad rem reageerde: "Mag ik dan uw bejaardenpas zien?" Die zit daar op zijn plek. Ik kon deze keer zelf een bekertje koffie tappen en een klein moment later kwam daar een ex collega aan, die al eerder naar een ander filiaal was verkast. Even bij gekletst en toen werden we binnen geroepen, daar zag ik voormalig collega Paul en ik was nog steeds vol jolijt en riep: "Hé Paul! Ook op de bejaardenbijeenkomst?!" Gelach alom, behalve één dame met een oud gezicht die zich omdraaide en bestraffend zei: "Ik voel me helemaal niet oud". "Nee, maar we zijn het wel" repliceerde ik, een daarmee was de bejaardenvergelijkingsgrap wel genoeg uitgemolken.
De dame van het UWV ging ons uitleggen dat deze training sinds 2013 in het leven was geroepen voor de 50+ werklozen en wat we van de 10 weken durende training kunnen verwachten. Het is één dagdeel per week, en we zullen met 12 mensen in een groep zitten. Door wat ze allemaal vertelde kreeg ik er best zin in. Een mevrouw Zuurbekje vroeg of het verplicht was, ja dat is het, dat had ze ook kunnen lezen in de brief hierover. Zij en nog een andere dame hadden er duidelijk geen trek in. Ik hoop maar dat zij niet in mijn groep zitten.
De groepjes worden nog samengesteld en zullen bestaan uit mensen uit verschillende branches, dat lijkt me wel zo leuk. De dame van het UWV vertrouwde me toe in het kleine persoonlijke onderhoud die we na de bijeenkomst hadden dat ze met haar collega's al hadden geconstateerd dat nu de hausse van V&D er aan kwam voor de trainingen. Maar ze vertelde ook dat het niet de bedoeling is om groepjes met alleen maar ex V&Ders te creëren, en dat vind ik een goed besluit.
Tegelijk heb ik tóch besloten om wél die ECDL- cursus te gaan doen. Ik moet alleen nog even samen met een lieve vriendin bekijken hoe het nu zit, het is voor mijn oude hersentjes een beetje warrig wat nou precies de bedoeling is, en zij kent iemand die er werkt. Ik bezig hier dus een soort van netwerken. Het toverwoord van deze tijd en van iedereen die zich met ons als werklozen bezighoudt. Wég met de bescheidenheid die wij als 50+ers met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Jezelf promoten is het devies anno 2016. Dat ik dát nog
De Luchtsingel een soort 'follow the yellow brick road'. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten