Aanstaande vrijdag is er dan die dag waarvan we wisten dat ie zou komen, de inauguratie van de nieuwe president van de Verenigde Staten. Als er geen (Gods)wonder plaatsvindt zal dat Donald Trump zijn. Vanaf het moment dat hij, waarschijnlijk mede door het hacken vanuit Rusland, tot de nieuwe president is gekozen zijn er talloze momenten geweest waarin hij de meest belachelijke, discriminerende, gênante, beschamende en idiote dingen zei, of twitterde, welke ik in totale verbijstering probeerde in mijn brein te verwerken om er middels een blogje iets over te schrijven. Maar terwijl ik de perplexiteit die zich van mij meester had gemaakt probeerde te vangen in woorden was er alweer een nieuwe niet te bevatten uitspraak, actie of tweet. Een bombardement van stupide momenten volgden elkaar in zo'n tempo op dat er niet tegenop te analyseren was.
Maar toen ik hem onlangs met dat handje en dat ronde mondje in plaats van zijn beleid te verkondigen zich hoorde verdedigen tegen de belastende informatie die de Amerikaanse inlichtingendiensten zeggen over hem te hebben, kwam ik tot een heel ander inzicht: we hoeven niets te doen!
Ik ben geen psycholoog, maar de wijze waarop hij als een soort mantra in steeds dezelfde bewoordingen maar bleef herhalen dat het nepnieuws was en een heksenjacht en vingers bleef wijzen naar iedereen, behalve naar zichzelf komt het op mij juist over dat er op z'n minst een kern van waarheid in moet zitten. Zo ongekend nadrukkelijk iets ontkennen betekent volgens mij juist het omgekeerde. Vergeet niet zijn ontkenning nadat Meryl Streep in haar speech had verwezen naar hoe hij een gehandicapte journalist had geïmiteerd en belachelijk had gemaakt. "Ik heb dat nooit gedaan" sprak hij woedend. Hij vergat daarbij even dat er beelden van waren.
Zo kreeg ik het gevoel dat zijn extreme gedrag, zijn belachelijke keuzes, het constant mensen beledigen en discrimineren, gecombineerd met zijn ego welke groter is dan het leven zelf waarschijnlijk genoeg is om zichzelf zo in een hoek te drijven dat we binnen afzienbare tijd een afzetting tegemoet kunnen zien. Op die manier lost het (hij) zichzelf op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten