Ja, 51 jaar...moeilijk, vaak ziek natuurlijk.
Nou, dat valt reuze mee, of liever gezegd er zijn jaren geweest dat ik me niet af heb hoeven melden vanwege ziekte. Ik klop me er niet voor op de borst, goede gezondheid is geen verdienste van jezelf. Hoewel ook ik heus wel eens geveld ben geweest door een griepje, zal ik me nooit zomaar ziek melden als ik het niet ben, ik heb altijd het idee dat er zoiets als karma bestaat en zo'n leugen in je gezicht ontploft, en je dan alsnog ziek wordt net als je weer bent gaan werken na je oneigenlijke ziekmelding.
Oké dan, wat heb je zoal gedaan?
Vanaf september 1981 t/m februari 2016 heb ik gewerkt bij V&D, nou je weet hoe dat is geëindigd. Ik heb er zelfstandig de afdelingen boeken en entertainment draaiende gehouden. Ik ben zelfs in de gelegenheid gesteld geweest om het vakdiploma voor de boekenbranche te behalen om op die manier de klanten nog beter van dienst te kunnen zijn. Belangrijke aspecten van die afdelingen zijn dat je uitermate secuur en geordend moet zijn en enige titelkennis moet hebben natuurlijk. Daarnaast is het leuk kunnen omgaan met klanten en collega's ook vereist. Na het faillissement kwam ik in een voor mij onbekende wereld, die van de uitkeringsgerechtigde. Via het wereld wijde web en de lieve mensen van het UWV werd ik wijzer in het hoe en wat. Dankbaar dat er in Nederland een vangnet is, vind ik het leuker en fijner om gewoon weer aan het werk te gaan natuurlijk. Vanaf september t/m december 2016 ben ik parttime werkzaam geweest bij lunchroom Cappuzzino om daar de najaarsdrukte helpen op te vangen. Bovendien ben ik eveneens vanaf september aangetrokken als columnist bij radio Capelle en RTV Oost, waarbij ik bij de eerste de column ook zelf voorlees in de uitzendingen.
Mmh, en wat wil je dan voor werk?
Wat leuk was om te ontdekken bij Cappuzzino was dat ik na 35 jaar bij V&D gewerkt te hebben, waar ik van de hoed en de rand wist, nu als nieuwe medewerker, vrij snel procedures en handelingen oppikte. Dat was een opbeurend inzicht in mijn eigen functioneren. Dat maakt dat ik ervan overtuigd ben dat ik in staat ben om iets nieuws vrij snel tot me te nemen. Voor jou als potentiële werkgever is dat ook een plus natuurlijk. Ja, wat wil ik? Een baan van maandag t/m vrijdag van negen tot zes, of van acht tot vijf, heel average eigenlijk. Omdat schrijven mijn lust en leven is, zou ik het ongelofelijk leuk vinden om als columnist te gaan werken of iets anders wat taalgerelateerd is. Daarnaast ben ik best representatief, en kan goed met mensen omgaan, dus werken bij een receptie vind ik ook heel leuk. En omdat ik heel accuraat en systematisch werk zou een administratieve baan me heel goed liggen. Ook werk op maatschappelijk niveau, juist in deze tijd, trekt me erg aan, ondersteuning en hulp bieden waar dat nodig is. Wat ik erg fijn vind is als ik eigen verantwoording krijg en ik binnen de gestelde kaders mijn eigen manier van werken kan ontwikkelen. Ik werk heel goed zelfstandig, maar ook in teamverband. Natuurlijk ben ik ook bereid om een cursus of opleiding te volgen als dat voor een functie vereist is.
Jaja, wat wil of kan je niet?
Wetend dat ik niet in de positie zit om hooghartig zaken al op voorhand van de hand te wijzen, is niets belangrijker dan werk te vinden wat bij je past. Vanuit dat oogpunt kan ik zeggen dat fysiek zwaar werk niet voor mij is weggelegd omdat mijn rug dat niet aankan, komt tóch die 51 jaar even om de hoek kijken. Verder is werken bij een callcenter of in de beveiliging niet mijn kopje thee.
Heb je nog hobby's eigenlijk?
Jazeker, schrijven is een grote liefhebberij, om met Paulien Cornelisse te spreken: 'Taal is zeg maar echt mijn ding'. Ik hou al meer dan 5 jaar onder pseudoniem Aidan een dagelijkse weblog bij waarin ik over van alles en nog wat schrijf, en zoals ik al eerder noemde schrijf ik columns. Muziek is ook een grote hobby, ik ben in het bezit van bijna 50.000 verschillende nummers in verschillende genre's. Graag bezoek ik theatervoorstellingen en ga ik naar musea. Verder sport ik drie keer per week. Ook wil ik het belang benadrukken van de hechte groep vrienden die ik heb en met wie ik door het jaar heen leuke dingen doe, waarbij die ontspanning weer ruimte geeft om energie op te laden, zij zijn een onmisbaar aspect in mijn leven.
Waarom zou ik jou dan moeten aannemen?
Nou dat moet natuurlijk niet, we leven gelukkig en een vrij land, maar als je mij aanneemt krijg je een werknemer die positief is ingesteld, loyaal is, meedenkend, creatief, betrouwbaar, accuraat en de zaken met humor en relativering beziet zonder het belang van de gestelde doelen uit het oog te verliezen. Iemand die juist in deze rumoerige tijd inziet dat wij op microniveau met elkaar op respectvolle wijze dienen om te gaan, ook, of misschien wel juist, in de werksfeer ten einde daarvandaan een nog betere samenleving te creëren.
Mocht je interesse hebben dan stuur ik je graag mijn cv op. Je kunt me ook uitnodigen voor een gesprek waarin we elkaar beter kunnen leren kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten