zondag 29 januari 2017

"Those Were The Days"

Mary Hopkin was 18 toen ze in 1968 haar eerste single "Those Were The Days" uitbracht. Bijzonder omdat het liedje gaat over iemand die terugkijkt op de tijd van haar jeugd, maar dat stond een ongelofelijk grote hit niet in de weg. Het heeft in 19 landen op de eerste plaats van de hitparade gestaan. De al gevestigde Sandie Shaw nam het ook op, maar moest in de debuterende Mary haar meerdere erkennen.

Het nummer is van oorsprong een oud Russisch volkswijsje, gecomponeerd door Boris Fomin, de eerste opnamen van dit nummer stammen al uit 1925. Voor Mary's versie schreef Gene Raskin de tekst. Het is nadien door talloze andere artiesten opgenomen in meer dan 20 verschillende talen, maar nog nooit in het Nederlands. Ik voelde een hertaalmoment opkomen. Het is wel enigszins autobiografisch hertaald, zonder de originele boodschap uit het oog te verliezen, het heet nu "Dat Waren Tijden".

Dat Waren Tijden

Het was in Den Haag, de jaren tachtig,
we gingen er uit met de hele clan.
Weet je nog de lol die we toen hadden,
we waren vol verwachting van het leven

Dat waren tijden man,
denk er nog wel es an.
We praatten, dansten en lachten de hele nacht.
Onze wereld was vol gein,
het zou altijd zo zijn.
We waren jong en hadden alle macht.

Maar toen kwamen de drukke jaren,
we verloren elkaar uit het oog.
Zag ik je hier of daar in het voorbijgaan,
lachten we en zeiden: 'weet je nog?'

Dat waren tijden man,
denk er nog wel es an.
We praatten, dansten en lachten de hele nacht.
Onze wereld was vol gein,
het zou altijd zo zijn.
We waren jong en hadden alle macht.

Ik was er laatst, ik stond er voor het raam.
Het is geen café meer, vandaag de dag.
Mijn spiegelbeeld reflecteerde in de ruit,
was ik echt die oude man die ik daarin zag?

Dat waren tijden man,
denk er nog wel es an.
We praatten, dansten en lachten de hele nacht.
Onze wereld was vol gein,
het zou altijd zo zijn
We waren jong en hadden alle macht.

In gedachte hoorde ik de glazen klinken,
geroezemoes, muziek en vrolijk gelach.
Opeens klonk mijn naam, en daar stond jij,
we lachten en 't werd onverwacht een leuke dag.

Dat waren tijden man,
denk er nog wel es an.
We praatten, dansten en lachten de hele nacht.
Onze wereld was vol gein,
het zou altijd zo zijn
We waren jong en hadden alle macht.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten