Gek

De laatste tijd ben ik in een constante verwarring: is de wereld om mij heen nou gek aan het worden, of ben ik het zelf die gek aan het worden is? Sinds de verkiezing van Donald Trump tot president van de Verenigde Staten heb ik het gevoel in een parallel universum te leven. Wie zijn die mensen die op hem gestemd hebben en zij in andere landen die het een heel goede keuze vinden of die een soort laisser-faire houding hadden en zelfs nu nog hebben van 'ach we zullen het wel zien'? Zie ik dan dingen die er niet zijn? De afgelopen maand na zijn inauguratie waarin Donald de ene na de andere belachelijke uitspraak deed waar dictatoriale trekjes in te ontdekken zijn, was ik niet zo verbaasd, ik had dat al aan zien komen. Gelukkig voor mij zijn er nu wereldwijde protesten tegen de polariserende wijze van zijn denken en doen, dus ben ik toch niet zo heel gek, of zijn er juist meer gekken met mij. O, de verwarring!

In eigen land gebeuren er ook steeds meer dingen waarvan ik de geestesgesteldheid van de anderen en/of die van mijzelf ernstig in twijfel trek. Het is bekend dat 62,8% van de gevangenen in ons land mensen zijn met een migratieachtergrond. Dat is een gegeven wat nu eenmaal zo is, maar waar altijd met meel in de mond over gesproken wordt. Dus toen woensdag bekend werd dat er een medewerker van de Dienst Bewaak en Beveiligingen had gelekt naar een criminele Nederlands-Marokkaanse organisatie zelf ook van Marokkaanse afkomst was werd dat 'ongelukkiger wijs' genoemd in plaats van procentueel gezien niet zo heel vreemd. Dat is niet polariseren, maar de feiten onder ogen zien, dat is iets anders, maar dat loopt nogal eens door elkaar heen.

Vervolgens kwam gisteren een statement naar buiten van Tunahan Kuzu, onze polder Erdoğan, waarin hij beweerde dat artsen bij ouderen met een migratieachtergrond eerder de stekker er uit trekken dan bij oorspronkelijke bewoners van ons land. Ik dacht eerst dat dit nepnieuws was of gedaan door een overijverige DENK-trol, maar hij heeft het echt gezegd. De wie-is-er-nou-gek vraag kwam meteen weer bij me boven. Ook toen ik het nieuws vernam over een briefje welke al dan niet naar binnen zou zijn gesmokkeld bij Willem Holleeder door zijn voormalige advocaat Stijn Franken was ik even in verwarring. Het briefje bleek 'per ongeluk' te zijn meegenomen en was een briefje van een vrouw die de advocaat herhaaldelijk bestookte met haar liefdesverklaringen voor Willem. Ik denk dan meteen aan wat voor een domme doos dat mens moet zijn, en dat ze naar alle waarschijnlijkheid acuut zou moeten worden geïnstitutionaliseerd, maar het gaat alleen maar over of het briefje al dan niet moedwillig is afgegeven.

Onlangs zijn er, niet geheel toevallig naar mijn idee, een aantal nieuwe planeten ontdekt waarop drie ervan leven mogelijk zou kunnen zijn. Buitenaards leven? Geloof ik daarin? Ja, het is nogal arrogant om te veronderstellen dat in het onmetelijke heelal de Aarde de enige planeet is waar leven mogelijk op is. Bovendien geeft deze pas gedane ontdekking aan dat we nog heel veel zaken niet ontdekt hebben. Als er een moment is om op Aarde in te grijpen met alles wat er thans aan de gang is, is het nu. En omdat God, Allah, Jahweh of weet ik hoe ze allemaal heten zich ernstig afzijdig houden, zou het heel goed zijn als buitenaardsen eens orde op zaken zouden stellen, hoewel ik bang ben dat ze als 'vreemdelingen' niet met open armen ontvangen zullen worden, vreemdelingenhaat viert mondiaal hoogtij, dat hebben ze natuurlijk ook al lang gezien. Of zijn ze misschien reeds onder ons en proberen ze, misschien wel via blogjes of columns, tot ons door te dringen? Is de wereld gek of ik? Beslist u zelf maar.