Als het filmpje in een satirisch programma, zoals bijvoorbeeld 'Koefnoen' had gezeten zou ik het hebben kunnen plaatsen, ik bedoel, de teksten die de voice over uitspreekt zijn wel erg tenenkrommend, en door mogelijkheid op het winnen van de onverwoestbare broek 'Broekie' dacht ik in eerste instantie werkelijk dat ik naar een persiflage zat te kijken, maar een tweede blik op hun eigen site maakte duidelijk dat dit dus echt het campagnefilmpje is. Tja, aan de ene kant snap ik wel wat SIRE er op een wat onbeholpen manier mee wil zeggen, en aan de andere kant kun je niet alle jongens over één kam scheren.
Sinds de jaren 70 van de vorige eeuw wilden vrouwen het recht hebben op alles wat mannen ook hadden, dat was tot die tijd niet het geval, zo was het tot ver in de jaren 60 gebruikelijk dat als een vrouw ging trouwen ze meteen haar ontslag kreeg, getrouwde vrouwen werkten nu eenmaal niet, was toen de heersende gedachte. Later wilden vrouwen ook kunnen werken in wat als typische mannenberoepen werden beschouwd, en terecht trekt niemand meer een wenkbrauw op van een vrouw als buschauffeur of voetballer. Echter voor vrouwen moesten die verworvenheden wel altijd een keuze blijven, wat voor mannen verplicht was, zoals voorheen dienstplicht, konden vrouwen doen als ze er zin in hadden. Het moest natuurlijk wel leuk blijven voor ze. Andersom wordt het, ook in deze tijd, nog niet breed geaccepteerd. Mannen moeten wel kerels blijven. Grappig is, zo zag ik, dat met name vrouwen als door een wesp gestoken op deze campagne reageren, niet gewend dat het niet hún positie is waar aandacht voor wordt gevraagd, waarbij ze het een stomme campagne vinden maar tegelijkertijd in één adem ook de wat feminiene kanten van de hedendaagse man laken. De contradictie. Wass will das Weib?
Al die emancipatorische veranderingen ten spijt, is het aantal vrouwen wat fulltime werkt in Nederland ten opzichte van andere vergelijkbare landen niet heel hoog. Veel vrouwen willen wel een carrière maar ook overblijfmoeder zijn, maar nog meer vrouwen willen helemaal geen baan, of hooguit 16 uur per week. Prima, maak je eigen keuzes, maar de rollenpatronen tussen mannen en vrouwen zijn dus eigenlijk meer ingesleten dan we willen toegeven, kijk maar in je eigen omgeving. Ik was laatst op een traditionele Nederlandse verjaardag, waarbij de vrouwen aan één kant van de kamer zaten en de mannen aan de andere kant, gewoon heel organisch zonder dwang.
Allemaal mensen die vroeger op school wél jongen met de jongens en meisje met de meisjes konden zijn, want van mijn leeftijd. En geloof me in die jaren was er een strikte scheiding in zaken die voor jongens en voor meisjes waren. Ik mocht als jongen niet in de poppenhoek spelen, want dat was voor meisjes. Wij jongens kregen meer gymles in de week dan de meisjes (daar heb je het in het campagnefilmpje aangehaalde broodnodige bewegen voor jongens). De meisjes kregen als wij gymden handwerkles, reden waarom ik nu nog geen knoop kan aanzetten als bewust alleenstaande man.
Ik snap dat de feminisering van de samenleving in het algemeen en in het opvoeden in het bijzonder enigszins is doorgeschoten, dat het in de lagere schoolleeftijd hebben van zowel juffen als meesters te prefereren is, dat er in den beginne een verschil is tussen jongens en meisjes, vrouwen en mannen, maar ook dat niet alle jongens willen ravotten, klimmen of ruwe spelletjes willen doen, en dat er meisjes zijn die dat juist het allerliefste zouden doen. Zijn we er langzamerhand niet aan toe dat we, binnen het werkbare, mensen en dus ook kinderen als individuen zien? Kijk naar de behoefte van het kind. Dus als je zoon meer richting de zachtere kanten van het leven gaat, geef hem die ruimte, net zoals je dat aan je dochter geeft als ze op kickboksen wil gaan. Maar plak geen verwachtingspatroonlabel op basis van hun sekse op hen, dan heb je kans dat ze opgroeien tot gelukkige volwassenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten