Sonoboek

Een berichtje wat ik gisteren las bracht me in één klap zo'n ruim dertig jaar terug in de tijd. Het was 1982/1983 en ik zette mijn eerste stappen in het boekenvak waar ik vervolgens tot aan het faillissement van het bedrijf in 2016 werkzaam zou blijven. Van dit trieste feit was begin jaren 80 nog geen sprake, bomen groeiden tot in de hemel.  Ik was druk bezig me alle ins en outs van het boekenvak eigen te maken toen er een nouveauté zich aandiende: De Decennium-serie van Oosthoek's Uitgeversmaatschappij, een onderdeel van Kluwer, kwam uit. Kloeke naslagwerken in vier delen, de jaren 40, 50, 60 en 70. Het eerste deel kwam uit in 1982 en was het deel wat over de jaren 70 ging.

Het was niet zomaar een naslagwerk, het was een boek met tekst, illustraties én geluid. Jawel meneer! Het boek had geluidspagina's, gemaakt van pvc die mee gebonden waren met de papieren pagina's. Op zo'n geluidspagina stonden 6 geluidsopnames die ten gehore konden worden gebracht door er de meegeleverde sonobox op te zetten. Een apparaatje wat op batterijen liep met een naald wat de groeven aftastte. We stonden er allemaal omheen om dit wonder van techniek gade te slaan, ook van andere afdelingen kwamen collega's kijken.

Ieder deel telde zo'n 800 pagina's en 12 geluidspagina's met in totaal dus 72 geluidsopnames per boek wat +/- 5 uur geluid opleverde. Later in 1982 kwam de jaren 60 uit en in 1983 de andere twee delen. Bijzonder was dat de consument niet één deel kon kopen, men tekende in voor alle vier de delen à (omgerekend) €103,- per deel, dus was men totaal bijna €415,- kwijt voor de complete serie.
Het is volgens mij nooit een groot succes geworden. Na de Decennium-serie zijn er geen sonoboeken meer gemaakt, hoewel...

Eind jaren 80 probeerde Kluwer het opnieuw met een speciale versie van de Koran als sonoboek, maar de proefdrukken kwamen niet verder dan Alexandrië, waar de Hoge Raad voor Islampublicaties toestemming voor het uitgeven ervan weigerde.

Vol verbazing stonden wij in 1982 naar het eerste deel van het sonoboek te kijken en te luisteren. 'What will they think of next' was de algemene teneur. Anno 2017 een aandoenlijk beeld.