Het grote ego

Noord Korea, het totaal van de buitenwereld afgesloten land met een bevolking bestaande uit gehersenspoelde en geïndoctrineerde opwindpoppetjes, hilarische nieuwslezers, en een megalomane leider met raar haar die niets dan lof over zichzelf wil horen van zijn playmobiel inwoners, anders worden zij en hun families in strafkampen opgesloten, leeft in de regel in onmin met de rest van de wereld. Houdt met enige regelmaat kernproeven waar dan weer reacties op komen waarop zij dan met een oorlog dreigen, dat gaat al jaren zo.

Nu hebben de Amerikanen in al hun wijsheid een megalomane president gekozen, met raar haar die sinds zijn aantreden in januari twee keer per dag, om half tien 's morgens en om half vijf 's middags, een document ontvangt met daarin louter positief nieuws over zichzelf. Deze twee heren, die beiden het archetype zijn van een James Bond-schurk die uit is op totale werelddominantie, hebben ruzie. En die ruzie gaat gepaard met dreigende taal over en weer:

Donald Trump: 'We kunnen een gek met kernwapens niet zomaar laten rondlopen.'

Kim Jung-un: 'Als we op de knop drukken om onze vijanden uit te roeien, zullen alle basissen van de 
                        provocateurs worden teruggebracht tot een zee van vlammen en as.'

Donald Trump: 'Eerlijk gezegd is het geduld op met dat roekeloze en wrede land. Ze zullen aanlopen 
                          tegen vuur en razernij, en een kracht die de wereld nooit eerder gezien heeft.'

Kim Jung-un: 'Meneer wilt u een totale oorlog?'

Gezelligheid troef dus. Is het beangstigend? Enigszins wel, ze zijn beiden onberekenbaar in hun denken en doen, en hebben alle twee een ego groter dan het leven zelf, meestal moet er één de wijste zijn in dit soort conflicten die kunnen escaleren, maar in dit geval is die er naar mijn gevoel niet. Als het tot een uitbarsting komt, zijn het de door hun leiders gestuurde militairen en de burgers van waar het zich gaat afspelen de dupe, en dat is toch een te hoge prijs om te betalen voor deze apenrots-kwestie.