Heel dichtbij dus. Om een indicatie te geven; ik had een afspraak om 10.50 uur en ik ben om 10.48 van huis weggegaan en was ruim op tijd. Zo dicht bij dus. Ik mocht als nieuwe patiënt een hele vragenlijst invullen wat meteen een verkapte inzage gaf in mijn algehele gezondheid. En die is goed, dank u. Op alle vragen kon ik met 'nee' antwoorden. Nee, ik heb geen zwak hart, nee, ik ben nog nooit flauw gevallen tijdens een behandeling, nee, ik rook niet. De enige 'ja' was op de vraag of ik alcohol dronk. Gelukkig was er als je 'ja' had geantwoord de vervolgvraag waar een indicatie werd gevraagd over de hoeveel glazen per dag, en daar kon ik naar waarheid een bescheiden '1' neerzetten, mijn dagelijkse glaasje wijn bij het eten. Dat als ik me eens laat gaan en met vrienden dineer het wel eens 2 glaasjes zijn heb ik niet benoemd.
Vervolgens maakte ik kennis met de nieuwe tandarts, en zij vroeg me de reden waarom ik bij hen ben gekomen, of ik pijntjes of klachten had om vervolgens mijn gebit grondig te inspecteren. Ik had gemeld dat ik 'ergens' een kroon heb, maar ik wist echt niet meer waar, wat volgens mij een teken is dat het goed is gedaan destijds ruim 30 jaar geleden. Tijdens haar gedegen inspectie riep ze allemaal dingen naar haar assistente, ieder kies en tand heeft een code, die, zo hoorde ik aan het tikken op een pc, dat administreerde. Zo kwam ze ook bij de kroon, zodat ik weer weet waar ie zit.
Er was niets te vinden, ze was tevreden. Ze gaf nog wat tips mee die ik ter harte nam en we zien elkaar weer over een half jaar.
 |
| Mijn nieuwe tandarts. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten