De week is al half onderweg, en nu pas ontdek ik dat het van 5 t/m 11 maart de Nationale Week Zonder Vlees is, ongetwijfeld in de niet te stoppen drang om alles af te korten NWZV genoemd. Er is een hele website van gemaakt waar uitgelegd wordt over het hoe en waarom. Doe ik er aan mee? Nee en ja. Nee ik doe er niet actief aan mee, en ja ik eet het hele jaar door een soort van 'vleesarm', wat zoveel wil zeggen dat ik vlees wel lekker vind, maar ik hoef het niet iedere dag en zeker niet in grote hoeveelheden.
De stelling is dat iedere dag vlees eten niet meer van deze tijd is, en dat onderschrijf ik volledig. Er zijn zoveel alternatieven op te noemen. Maar tegelijkertijd kan ik een goed stukje vlees ook wel waarderen op z'n tijd. Bij van die 'echte vleeseters' doemt bij mij altijd het beeld op van een bankzittende, voetbalsupportende, dikbuikige, bier drinkende, rokende, barbecueënde, 'wijvúúúh' scanderende Fred Flinstone-achtige heteroman, waarbij het stuk vlees aan weerskanten over het bord hangt. Aan de andere kant zie ik bij de 'hardcore vegetariër' steevast een extreem mager min of meer uitgemergeld persoon voor me met een ongezonde huidskleur, futloos haar en doffe ogen, gekleed in rioolkleurige kleding die altijd ziek of onderweg is maar zelf vindt een gezonde levensstijl te hebben. De waarheid ligt natuurlijk ook hier ergens in het midden, hoewel ik vroeger een collega had die erg aan het tweede beeld voldeed.
In onze vriendengroep hebben we met Harry een vegetariër in ons midden, en als we bij hem dineren is het altijd weer een feest. Als je je er eenmaal in verdiept merk je dat je heerlijk vegetarisch kunt eten. Ook als we etentjes thuis hebben en Harry is erbij koken we vegetarisch. Ooit vertelde ik op mijn werk dat ik me vegetarisch culinair ging inspannen voor vrienden, waarop een vleeschman met oprechte ontzetting vroeg: "Geen vlees?? Wat éét je dan?" De echte vleesmensen, ze zijn er nog. Ik heb eens een vegetarisch recept gevonden bij Facebookvriendin Barbara, quiche van prei met camembert, ik heb het gemaakt, en het was zo'n succes dat dinergasten Rick en Chris het in hun top 10 van favoriete gerechten hebben opgenomen en het regelmatig maken.
Naast vegetarische Harry hebben we ook vriendin Nadira die geen zuivelproducten kan en mag eten. Hebben we ze samen te gast eten we gras gegarneerd met wat zaagsel (cabaret). Ook voor lactose intoleranten zijn veel alternatieven te bedenken en te verkrijgen, je moet alleen goed opletten bij het boodschappen doen op de ingrediënten die in de producten zitten. Ik moet dan altijd mijn bril mee naar de supermarkt, omdat in de loop der jaren de lettertjes op de verpakkingen steeds kleiner zijn geworden. Maar zelden heb ik lekkerder gegeten als tijdens onze vegetarische lactosevrije dinertjes.
Wat niet wegneemt dat als ik met Rick en Chris samen eet we ons te buiten gaan aan vlees, druipend van de jus en als dessert royale coupes ijs met torenhoge slagroomtoeven eten. Laatst nog bij restaurant 'Loetje' waar we ons welhaast libidineus tegoed hebben gedaan aan hun tot wijd in de omtrek vermaarde biefstuk. Om vervolgens de dag(en) erna weer vleesloos te eten. Balans daar gaat het volgens mij om, maar met of zonder vlees en/of melkproducten met een beetje fantasie kun je altijd wel een lekkere een voedzame maaltijd bereiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten