Groen

Mensen die mij kennen weten dat ik in een vrij groene omgeving woon met een grote vijver voor en een kleine vijver achter, gelegen in een soort miniparkje omringd door prachtig struweel met diverse watervogels tot aan jaarlijks nestende zwanen toe. In de loop der tijd is het groen wel wat verminderd, en bij iedere boom, elke struik of zeg maar gewoon elke tak die wordt verwijderd voel ik een ader knappen. Met als grote apotheose dit jaar de kaalslag, gelukkig niet rondom de vijvers, maar in de straat ten behoeve van de renovatie van de rioleringen en het meteen maar ophogen van de straat. Als je wilt ervaren hoe de wereld er na een atoomoorlog uitziet biedt mijn straat daar een goed beeld van.

Nodeloos te zeggen dat ik me subiet heb aangemeld een tijd terug voor de 'Klankbordgroep Nieuw Groen', om mee te kunnen stemmen over waar welk nieuw groen na de renovatie van de straat geplaatst zal worden. Vorige week lag er een enorme enveloppe in de bus met daarin de blauwdruk van het nieuwe groen in de straat en de bomen, hagen, heesters, vaste planten en siergrassen waar uit gekozen kan worden.

Gisteravond was de bijeenkomst. Ik had een vrij enerverende dag achter de rug en was laat thuis en nog maar net op tijd om aan te zitten. Ik had zelfs geen tijd om eerst te eten, maar dat heb je ervoor over, het gaat om het groen in de straat. Ik moet zeggen het zag er op de blauwdruk goed uit, ik vind het belangrijk dat er zoveel mogelijk bloeiend groen komt met het oog op de bijen en andere insecten die het erg moeilijk hebben, en daar was voldoende in voorzien.

Nu zaten er zo'n twintig mensen van de twee straten waar het om gaat, maar het leek of ik in de Hoekse en Kabeljauwse twisten verzeild was geraakt. Mijn straat wordt door de bewoners van de andere straat gezien als bevoordeeld, want meer groen. Maar er is ook meer ruimte in mijn straat. Maar de drie dames uit de andere straat waren niet voor rede vatbaar, alles wat werd aangedragen door de adviseur onderhoud en de groenspecialist werd categorisch van de hand gewezen, ook wat ze eerder zelf wel plausibel vonden werd als één van de deskundigen het aandroeg bozig afgewimpeld. Onze bewonersconsulent kwam met de oplossing om de twee straten dan maar in godsnaam los te koppelen en met hen een nieuwe afspraak te maken met de deskundigen om het alleen over hun straat te hebben.

Bewoners van mijn straat waren snel met stemmen over het groen, alleen was er een ander heikel punt wat de gemoederen deed verhitten, namelijk één grasveldje geschikt maken voor (kleine) kinderen die nu niet echt een speelplek hebben. Zelfs mij als bewust kinderloze leek dat een prima plan, maar een hoogbejaarde man uit het flat in de straat spoog bijna vuur. Daar ging hij last van hebben, sprak hij op luide toon met een rood aanlopend hoofd. De man woont acht hoog, en het speelveldje is gesitueerd aan zijn keukenzijde. Omdat een apoplexie bij de man op de loer lag, zo boos maakte hij zich, werd het idee van het speelveldje voor deze avond nog maar niet in stemming gebracht, dat zouden ze op een later tijdstip alsnog eens oppakken.

Wat kunnen volwassen, met name bejaarde, mensen zich als onvolwassen kinderen gedragen. Ik had er hoofdpijn van gekregen, maar dat zou ook kunnen komen doordat ik niet had gegeten. Volgens mij gaat het er in de straat weer mooi uitzien, al zou je dat nu met al dat zand, diepe kuilen en bergen met stenen en puin nog niet zeggen.