Kaal of kammen

Voetstoots had ik aangenomen dat ik in dit stadium van mijn leven kaal zou zijn of op z'n minst uitdunning van haar zou hebben. Had ik het haar van vaders kant gehad zou dat inderdaad zo zijn geweest, maar mijn genen hebben qua haar die van de van Ettens, van moeders kant, en dat blijft tot aan de dood vol en dik. Kammen dus.

'Wees blij en tel je zegeningen' zult u zeggen, 'er zijn vele mannen die het maar wat erg vinden dat ze kaal of kalend zijn.' Dat klopt en dat weet ik, maar toch in tijden van pandemie met gesloten kappers, zijn het de kale en dun van haar mannen die nu een lange neus kunnen maken naar ons met de weelderige lokken. Iets té weelderig en het zal nog wel even duren heb ik het vermoeden, ook 2 maart is slechts een streefdatum. 

Gelukkig is dit ook het stadium van mijn leven dat het me niet zoveel meer uitmaakt, dingen zijn zoals ze zijn. Het ziet er niet uit, maar fuck it, er is niet zoveel aan te doen. Ja, de tondeuse erover, en dat zou prima zijn, maar die heb ik niet in de la liggen. En ach, het is ook een soort 'gedeelde smart' er zijn er velen met raar haar nu, ook Mark Rutte zag ik van de week met een wat wanhopige coupe. 

Ik heb niet altijd zo nuchter gedacht, hoor, u weet dat ik als één van de weinige mensen twintig jaar lang 29 ben geweest, en toen van 29 plots 50 werd. Ik was er klaar mee. Er is ook een periode geweest dat ik mijn haar liet verven, want het is er dan nog wel dat haar, maar er komen zilveren draden tussen het ebbenhout. Maar ook daar ben ik mee gestopt, ik zag voornamelijk bij andere oudere mannen die dat deden dat ze in plaats van een jeugdige aanblik die zij ermee beoogden, er juist een oudere en vooral ook hardere uitstraling door kregen, het zogenaamde Gretta Duisenberg-syndroom. Dat wilde ik koste wat kost voorkomen.

Afgelopen zaterdag zag ik de theatershow van Lenette van Dongen op tv en die omarmde haar vetrollen en tot ziens-armen zo, dat ze daar het publiek deelgenoot van maakte door het erg aanschouwelijk te maken. Nou, dat hoeft nou ook weer niet, maar het krampachtig jong willen zijn is dan weer het andere uiterste. Ze had wel een punt dat op deze leeftijd, zoveel schelen we niet, Lenette en ik, als je iets niet wilt het ook gewoon niet meer hoeft van jezelf. En het Beatlehaar van nu daargelaten, is die hele lockdown voor mij eigenlijk ook wel lekker. Ik geef me er gewoon aan over en vermaak me prima met alle beperkingen die er zijn. Ik voel me senang en als ik dat had geweten was ik van 28 meteen naar 50 gegaan. Die heerlijke rust van nu en daarnaast, het had me een hoop gezanik en gezeik bespaard.