Toen was geluk... #80

De oplettende lezer zal nog onthouden hebben dat mijn blogje gisteren over mij als bruidsjonker is voortgekomen uit een ander idee waar ik het over wilde hebben. Maar zoals vermeld dringt dan zomaar iets anders zich op wat eerst verteld moet worden. Het is wel gerelateerd en op de foto van gisteren was het ook te zien, namelijk: corsages. 

Nu was mijn laatste bruiloft alweer ergens begin deze eeuw, trouwen is niet meer zo'n maatschappelijke verplichting als het ooit was, en het desbetreffende huwelijk is ook alweer gestrand in een dramatische scheiding, maar er waren toen geen corsages. En volgens mij is het ook helemaal niet meer gebruikelijk.

Vroeger wel, de bruid en bruidegom hadden ieder een corsage, maar de bruiloftsgasten die voor de hele dag waren uitgenodigd ook. Doorgaans was dat een witte anjer met iets groens samengebonden wat met een speldje door je designer outfit werd geprikt. Daarbij bestond ook de etiquette dat bij de heren de bloem omhoog wees en bij de dames naar beneden. 

Wat zou de reden voor die corsages zijn geweest? Ter verhoging van de feestvreugde, een soort equivalent voor een papieren feesthoedje? Om te laten zien dat je een belangrijke gast was die erbij hoorde? En wat is dat met die gender benadrukkende manier van de corsage opspelden? Waarom is dat?