Het deed me denken aan mijn tijd bij V&D, in de maand december werd er door de directie van het personeel van het hoofdkantoor verwacht dat ze gingen helpen in de winkels. De winkel! Het was voor hen of ze de mijnen in werden gestuurd. Als ze dan met een aantal de vestiging betraden bleven ze angstvallig bij elkaar. Tussen de gewone mensen, ajakkes bah! Eén jaar heb ik me kostelijk vermaakt, mijn boekhandel was in die tijd gesitueerd op de parterre naast de chocolaterie. Ook daar kwam een dame helpen die normaliter vanuit het hoofdkantoor dingen aanstuurde, die vrouw was volledig out of place. Ze stond in de carré en ik zag en voelde haar ongemak om met klanten om te gaan. Als ze de bestelling had opgenomen en zich met de rug naar de klant toekeerde om het te gaan scheppen en wegen kon ze niet nalaten om, in zichzelf, maar duidelijk zichtbaar, een geërgerde grimas te maken en met haar lippen iets van een 'mijn God' of 'jeeez' te vormen. Ik had die paar uur (ze bleven nooit een hele dag) onbedoeld vermaak.
Zelf weet ik niet beter dan dat ik op zaterdag werk en in plaats daarvan een dag doordeweeks vrij ben, met natuurlijk hier en daar ook wel eens een zaterdag vrij. Daarnaast ben ik een kind van de jaren zeventig en heb helemaal niets met winkelen op zondag of in de avond. Wij kenden destijds enkel één koopavond in de week. Om diezelfde reden kijk ik ook nooit overdag tv, dat zit totaal niet in mijn systeem, ik ben er niet mee opgegroeid. Pas 's avonds gaat de tv aan, als er wat is, en soms blijft ie ook gewoon uit. Er is nu een hele generatie die niet beter weet dat winkels 365 dan wel 366 dagen per jaar open zijn en hun eerst gang 's morgens uit bed is naar de tv om die aan te zetten.
Dat ik er ook niet echt over nadenk werd weer pijnlijk duidelijk toen Talitha, Rick, Chris en ik enige tijd terug spontaan besloten om Sinterklaasavond te vieren met elkaar op 5 december. "Helemaal leuk" zei ik. "Wij gaan die avond op z'n laatst om 19.00 uur dicht, dus als ik zo ben ingeroosterd kan ik daarna komen." Het hing dus een beetje van mijn rooster af hoe we het één en ander zouden afspreken. Het rooster kwam en ik zag dat ik tot 21.00 uur was ingeroosterd. Ik ging uit van een vergissing. Sinterklaasavond, 21.00 uur, dat kon niet goed zijn. Bij navraag kreeg ik te horen dat het geen officiële feestdag is en we gewoon tot 21.00 uur open zijn. Oké, when in Rome.... Nu hebben we in Nederland in vergelijking met andere Europese landen al de minste officiële vrije dagen, zeven in totaal. en die zijn we ook al open, maar met aangepaste tijden en er wordt natuurlijk netjes gevraagd of je kan. Maar die Sinterklaasavond zag ik niet aankomen, ik heb er geen golven over gemaakt, nu hebben we het heerlijk avondje gewoon verschoven naar maandag, 4 december.
En dat was heel gezellig, we waren uitgenodigd bij Rick en Chris waar we werden ontvangen met veel lekkers en een heerlijk diner met een recept van Sharon van het programma 'BinnensteBuiten', plaattaart met wortel, stoofpeertjes ,dadels, camembert en walnoten (van de walnotenboom van Rick en Chris). Het was overheerlijk en een echt Sinterklaasrecept. Hier kunt u het recept zien en wellicht zelf maken: recept.
Vervolgens was het tijd voor de cadeautjes met gedichten en de creatiefste onder ons hadden ook een surprise gemaakt. We kennen elkaar al zo lang (Rick bijvoorbeeld ken ik al 28 jaar) dat de gedichtjes op een leuke manier ingaan op de persoon. Ik kreeg naast een geweldig gedicht een leuk kerstboompje waar een waxinelichtje in kan voor de volgende feestdagen deze maand. Het was weer een fijn samenzijn.
Wie zoet is krijgt lekkers.... |
Hoe leuk is dit!? |
Leuk verhaal over de V&D! Zag het helemaal voor me.
BeantwoordenVerwijderenIn weekenden en op feestdagen werken is o.a. voor mensen in de zorg zoals ik heel normaal, maar de samenleving is inderdaad heel erg geënt op het vrije weekend. Tegenwoordig begint het weekend voor velen al op vrijdagmiddag...
Die tv overdag.... ik weet van meerdere jongeren dat ze niet of nauwelijks tv kijken, alles gaat via hun mobieltje, dat zo ongeveer verlijmd lijkt met hun lichaam en dat ze een seconde na ontwaken alweer checken. Ik kan me zoiets nauwelijks voorstellen, maar ben dan ook van begin jaren '70.
Jongeren zijn idd meer van hun mobiel als vervanger van de tv. Wij kinderen van de jaren 70 hebben (gelukkig) de tijd nog meegemaakt dat er ook rustmomenten in dag, week en jaar zaten.
Verwijderen