Eindelijk snap ik waarom er foto's en filmpjes op Facebook verschijnen waarin mensen zichzelf en anderen elkaar 'een nat pak' bezorgen, het is een hype wat begonnen is onder binnenvaartschippers en nu dus om zich heen grijpt, het is een soort uitdaging, die als je het niet doet je een fles wijn kost of iets dergelijks. Zó niet aan mij besteed dit, ik heb ook nooit geplanked en ge-owled.
Hier is een discussie over het verzonnen personage Zwarte Piet, of het nu cultuur is of discriminatie, ondertussen heeft in Spanje in het pittoreske Pamplona weer het toppunt van cultuur plaatsgevonden, het stierenrennen. Mannen die zichzelf stoer vinden, of dat aan anderen willen laten zien, rennen door de straten van het stadje naar de arena achtervolgd door stieren, die, als ze daar eenmaal aankomen, gedood worden. Die stieren dan, zo stoer zijn die mannen nou ook weer niet. Ik vind dat walgelijk, net zoals stierenvechten, maar ja onder de vlag van cultuur kan blijkbaar veel.
Op mijn werk nam onze gewaardeerde collega Ron na 44 jaar(!) afscheid. Ron werkte op de afdeling display, en was in zijn werk een rustige doelmatige man, die gewoon zijn werk deed en geen golven maakte. Ik zat vaak met hem in de pauze en hij houdt net als ik van theaterbezoeken. Een goed gevoel voor humor heeft hij ook. Er was een receptie waar ook veel oud collega's op verschenen, altijd leuk iedereen weer eens even te spreken en te zien.
Door een vriendin en later op het journaal kwam het nieuws tot me dat in de Haagse prachtwijk de Schilderswijk kinderen(!!!) de psychiatrische patiënten van twee woongroepen van de Stichting Anton Constandse pesten, bespugen, uitschelden en beroven. Kinderen. Kin-der-en. K.I.N.D.E.R.E.N. Waar zijn, en vooral ook, wie zijn #$%!!*&^! die ouders? Deze vriendin kent de locatie en weet dat hier heel kwetsbare mensen wonen die heel veel hebben meegemaakt en met elkaar proberen ondanks alles het beste te maken van hun leven. De panden worden bekogeld met stenen en eieren en zelfs vuurwerk. De Stichting wil nu verhuizen, en de 14 bewoners zijn doodsbang en willen dolgraag bij elkaar blijven. Ik kan hier zo verdrietig van worden. De geterroriseerden moeten weg en de criminelen mogen blijven. Bah!
Eenmaal thuis gekomen zag ik dat alle versierselen die waren aangebracht om het oranjegevoel ten volle te kunnen beleven waren weggehaald. Gisteren begonnen de initiatiefnemers er al mee, en vandaag hebben de volgers, de dames met de keukentrappen in het parkje, weten jullie nog wel, hun bijdragen ook verwijderd. Het ziet er nu weer uit zoals het hoort.
Mijn moeder had gisteren terugkomdag in het ziekenhuis en heeft tegen de dokter gezegd dat hij een gouden medaille verdiend omdat ze helemaal verlost is van de pijn en ze daardoor ook weer hele nachten doorslaapt. Ze is daar, begrijpelijk, nog steeds intens gelukkig mee. De dokter ook blij, want een fictieve gouden medaille krijgt hij waarschijnlijk ook niet iedere dag. Hij wil mijn moeder blijven volgen, dus over een half jaar wil ie haar weer even zien, mocht ze onverhoopt ergens last van krijgen mag het altijd eerder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten