#Moetkunnen

Slechts twee blogjes in de afgelopen periode zijn voetbalgerelateerd geweest, en dan alleen om een ander geluid te laten horen, die van de minderheid, de stem van de voetbalonverschilligen, die, hoe klein ook, gehoord mag worden. Verder zit ik de tijd dat het duurt gewoon uit, het einde is bijna in zicht. In deze voor mij surrealistische periode heb ik geleerd dat voetbal in het algemeen en die wedstrijden waar Nederland in speelt in het bijzonder boven alles gaat, zelfs boven de wet.

In het begin van de week las ik in de krant dat wijkagent Fred Lokhorst bij een verdachte thuis, op diens smekende, eerst de afloop van de wedstrijd Nederland-Mexico heeft zitten kijken alvorens hem mee te nemen naar het bureau, ik begrijp dat je als lezer voorgaande zin nog even een keer wilt overlezen omdat je denkt dat je het niet goed gelezen hebt. Nu je dit gedaan hebt ben je klaar voor het volgende, Fred was erg trots op deze wijze van handelen, hij vond het dan ook nodig om dit te twitteren:

Terwijl Fred gehoor gaf aan het verzoek van de verdachte, was vader Olav Berten bezig zijn 9 jarig dochtertje te kalmeren. Er waren belletje trekkende kinderen bezig waar de verdachte genoeg van had, de dochter van Olav was trouwens niet één van die kinderen, maar de verdachte is de straat opgelopen en heeft haar bij haar haar gegrepen en daaraan meegetrokken naar zijn huis. Bij zijn voordeur heeft ie het tegenstribbelende en gillende meisje een jas tegen haar mond gedrukt en mee naar binnen getrokken. Ze mocht niet meer weg van hem. Het kind was vanzelfsprekend doodsbang.

Alsof dit niet genoeg was had de politie Naarden de verdachte weer naar huis gestuurd zonder verdere gevolgen, maar daar komen ze nu op terug. Vader Olav heeft aangifte gedaan van openbare mishandeling en vrijheidsberoving, mocht het worden geseponeerd gaat hij ermee naar het gerechtshof. "Normaal zou ik ervoor kiezen het in vrede op te lossen en te praten, maar dit is te ernstig en te erg en buiten alle normen en waarden die ik ken, dus ik zet deze zaak door".

Met het meisje gaat het naar omstandigheden goed. Op de foto's is te zien hoe erg het kind is toegetakeld.

Ik weet geen woorden te vinden om te zeggen wat ik hiervan vind. Sprakeloos dus. Als ik dan lees dat er op voetbalgerelateerde sites gesproken wordt over een 'heldenactie van wijkagent' is het allemaal weer een stukje surrealistischer geworden voor me.