's Morgens en 's middags lopen we een groot rondje, hij maakte vanaf dag één al heel goed duidelijk dat daar 's avonds geen sprake van kan zijn, dan wil hij het liefst na een plasje meteen weer naar binnen, maar ik kan hem met enig aandringen nog verleiden tot een klein rondje voor de deur, maar dat doet ie dan enkel om mij te plezieren.
De keuken is een belangrijke ruimte, want daar komt alles wat voor hem interessant is vandaan: eten en koekjes. Als ik in de keuken ben is Feddy er ook. Zijn brokjes staan er altijd en vanzelfsprekend water, en na een wandeling krijgt hij een hondenkoekje. Mij was ook verteld dat hij gerust wat mocht hebben van wat ik ook at, dus zo lunchen en dineren we een soort van samen. Alleen heb ik, als singlekoker, eigenlijk nooit iets over, dus heb ik worst gekocht waarvan hij dan paar kleine stukjes krijgt als ik eet. Gisteren had ik wat groente over en dat vond ie ook heerlijk en het is gezond.
Gisteren merkte ik bij de ochtendwandeling dat het manneke dundruk had, en bij het thuiskomen nam hij z'n hondenkoekje wel aan maar at het niet op. Hij was ook wat zieligjes en ging in een hoekje liggen, waar ik z'n darmpjes hoorde rommelen. Hij wilde helemaal niets, ook geen water. Dat moest ik even in de gaten houden, ik ben een keer extra wezen wandelen met hem, en heb 'm niet meegenomen naar mijn moeder, hij was maar het beste met zichzelf in een omgeving die hem nu wel vertrouwd was. Even lekker aandacht gegeven door knuffelen en kroelen, maar hem verder gelaten. Dieren weten instinctief wat goed voor ze is.
En zo was het ook, in de namiddag zag ik dat zijn koekje van de ochtend ineens op was, hij ging weer water drinken en werd weer wat levendiger, kortom, hij was weer de oude. Na onze laatste wandeling hebben we zelfs nog wat met de bal gespeeld. Hij was even niet lekker en besloot zelf pas op de plaats te maken. Wat een wijsheid voor zo'n klein hondje.
 |
| Blèh...ik ben er even niet. |
 |
| Voor de ingang van de keuken, weer zin in eten. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten