woensdag 4 april 2018

't Mannetje

Het was vorig jaar deze tijd dat we ons zorgen maakten over onze moeder. 24 Maart vorig jaar was haar onderbeen geamputeerd en zat ze na de operatie monter rechtop in bed, blij dat ze eindelijk was verlost van de pijn. De dag erna ging het slechter met haar en verzandde ze in een delirium, kwam er weer uit, maar nu weten we dat het 't begin van het einde was. 10 Mei is ze overleden.

Er gaat geen dag voorbij of ik denk wel aan haar, ook aan mijn vader die in 2005 is overleden. Het zijn kleine niet noemenswaardige gebeurtenissen of momenten van vroeger die kunnen oppoppen. Soms hoor ik één van hen in gedachten iets zeggen, en in mijn dromen komen ze met enige regelmaat voorbij. Uiteindelijk eindigen we allemaal als slechts een onbeduidende, onbekende voetnoot in de geschiedenis, maar zolang er nog mensen zijn die je hebben gekend, blijf je, in hun gedachten en dromen, een klein beetje voortleven. Zo lang ik leef houd ik de gedachte aan mijn ouders levend.

De eerste weken en maanden na het overlijden van mijn moeder ben ik druk geweest met alles te regelen qua papierwerk en instanties, maar op een gegeven moment is dat afgerond. De laatste betaling (gemeentebelasting) was in december 2017. Maar voor de belasting moest ik weer door alle papieren heen, omdat de aangifte over 2017 nu gedaan dient te worden.

Gisteren kwam 't mannetje bij mijn zus. 't Mannetje heeft jarenlang steeds de belastingaangifte voor mijn moeder en ook voor mijn zus geregeld, en ook deze, voor mijn moeder, laatste keer gaat hij dat doen. Ik had alles bij elkaar gezocht wat nodig was, en het was toch weer een raar gevoel om door alle papieren te gaan, juist nu ik weer wat meer bezig ben met het feit dat ze er niet meer is en hoe het allemaal gegaan is. Mijn zus heeft net als ik weer even een tijdelijke 'terugval' in de verwerking, maar we wijten het alle twee aan de periode van een jaar geleden, en vinden het daarom ook begrijpelijk en te plaatsen.

't Mannetje had van begin af aan al geroepen dat ik het rekeningnummer van onze moeder nog niet moest opzeggen, maar zover was ik zelf ook wel, ik ben natuurlijk niet uit de poppenkast gevallen. Nieuw was voor mij dat hij vertelde dat er nu nog 3 momenten van afrekening komen van de belastingdienst, dan is ze echt van het netvlies van de overheid verdwenen, en eerst dan kan de rekening worden opgezegd. Dat kan nog tot het eind van het jaar duren, het ligt aan de snelheid van de dienst. Fijn was het dat ik de juiste papieren voor hem bij elkaar had gezocht, zodat ie aan de slag kan.

En dan hoor ik het mijn moeder zich enigszins bezwaard voelend zo zeggen: "Nou jullie hebben maar veel gedoe om je oude moeder".


Geen opmerkingen:

Een reactie posten