Gouden jaren van Rob de Nijs

Rob de Nijs kan gerust beschouwd worden als één van de grootste zangers van Nederland, zo niet dé grootste. Al bijna zestig jaar is hij bezig en still going strong. Hij behoort tot mijn zogenaamde 'oeuvre-artiesten', artiesten waarvan ik ongehoord een nieuwe cd koop omdat ik weet dat het goed is. Heel bijzonder aan het werk van Rob is dat het bijna allemaal op één of andere manier op cd verkrijgbaar is, dat is met vele van zijn generatiegenoten niet het geval vanwege het feit dat platenmaatschappijen er geen brood in zien, en onze houding ten opzichte van ons culturele erfgoed in het algemeen nogal flegmatisch is.

Wat heerlijk dat nu in de serie "The Golden Years of Dutch Pop Music" een deel is gewijd aan de beginjaren van Rob de Nijs. Na het winnen van een talentenjacht mag Rob samen met zijn begeleidingsband de Lords als prijs drie singles opnemen. Ze slaan niet zo erg aan, pas als de derde single "Voor Sonja Doe Ik Alles" uitkomt en de b-kant ervan "Ritme Van De Regen" de eigenlijke hit wordt is hij plots Nederlands eerste tieneridool. Hits volgen elkaar op, er komt een tv-show en vele optredens in het land. Zo eind jaren zestig verandert de muziek, dat merken alle sterren van dat moment en ieder moet zich gaan beraden hoe daarmee om te gaan. Rob blijft singles uitbrengen, van reclamesingles als "Kiek Kado" over een nieuw soort camera, tot polderpsychedelica met het totaal onbegrijpelijke "Haaievinnen". Ook doet hij in 1969 mee aan het Nationaal Songfestival met het vrolijke "Zaterdagavondshow", een bijdrage welke in drie minuten heel veel tegelijk wil zeggen qua stijl. Lenny Kuhr is de grote winnaar en haar "Troubadour" wint uiteindelijk ook de internationale finale.

Rob is zelf nog steeds de eerste om te beamen dat hij destijds meer dan dankbaar is als hij een rol krijgt aangeboden in de uitermate populaire kinderserie "Oebele", en het daaruit voortvloeiende "Kunt U Me De Weg Naar Hamelen Vertellen Meneer?" Hij komt via het tv-scherm met regelmaat de huiskamers binnen en vanaf 1973 scoort hij weer hits en ook in de albumlijsten is hij tot aan de dag van vandaag niet meer weg te denken.

Van zijn jaren zestig werk was al heel veel verkrijgbaar op cd, maar nog niet alles. Op dit overzicht staan chronologisch alle single a- en b-kanten. Het zijn de jaren waarin niet de artiesten zelf, maar de platenmaatschappijen bepaalden wat er werd opgenomen. Zodoende dat er een b- kantje uit 1965 op staat waarvan ik Rob ooit heb horen zeggen dat ie dat natuurlijk nooit had moeten opnemen; "Kijk Niet Om" een hertaling van Gene Pitney's "I'm Gonna Be Strong". Maar een echte parel is een andere b- kant, van zijn songfestivalsingle, "Geen Woord Van Liefde" ook een hertaling van een Gene Pitney-song, "Angelica". Er is ook wat Engels repertoire op deze cd te beluisteren en een Duitse single samen met Trea Dobbs, maar er is ooit al een prachtige compilatie van Rob's Engels- en Duitstalige repertoire uit de jaren zestig verschenen.

Deze 54 liedjes geven zo'n heerlijk tijdsbeeld weer qua muziek en geluid, maar ook qua taal. Als Rob over een verloren liefde zingt die hij op een 'fuifje' heeft ontmoet, of als Trea in één van de duetten zingt over een 'mieterse' avond bij Rob, wil je toch dat we deze woorden terstond weer opnemen in ons dagelijkse taalgebruik? Voor die hard songfestivalfans is deze cd natuurlijk ook een must, niet alleen vanwege Rob's lied voor de Nationale Finale uit 1969 maar ook door het duet wat hij samen met Rita Reys zingt, "New Fashioned Waltz", een single uit 1966 en de Engelse vertaling van de Noorse bijdrage van dat jaar, "Nygammal Vals Eller Hip Man Svinaherde" welke in dat jaar een mooie tweede plaats behaalde.

De laatste vier nummers van cd 2 zijn de grote hits "Jan Klaassen de Trompetter" en "Dag Zuster Ursula" en hun b-kanten waaronder het kippenvel-mooie "Tegen Beter Weten In" geschreven door Astrid en Lennaert Nijgh. Toch had ik als samensteller in plaats daarvan gekozen om deze compilatie aan te vullen met de resterende nummers van Rob's eerste album uit 1964. Dit om het jaren zestig overzicht geheel compleet te maken, en de laatste vier nummers bovendien al op menige (verzamel) cd verschenen zijn. Dit gezegd hebbende blijft het een mieterse dubbel-cd waarmee menig fuifje luister bijgezet kan worden.