Week 51 2018; Wat een week!

In de herberg die Nederland heet is blijkbaar geen plaats voor de hier geboren broers Maksim en Denis Andropov van 14 en 10 jaar. Ze zijn wederom uitgezet naar Oekraïne, een voor hen net zo'n vreemd land als voor uw (klein) kinderen. De zin in het bericht die mij niet meer loslaat is 'In tegenstelling tot de vorige keer hoefden ze geen handboeien om in het vliegtuig'. Handboeien. Kinderen. 14 en 10 jaar. In Nederland geboren, had ik dat al gezegd?

In Dongen is een man actief die poepluiers uit vuilcontainers van kinderdagverblijven steelt. Leest u die zin gerust nog eens over. Vervolgens dumpt hij ze, nadat hij ermee heeft gedaan waarvoor hij ze wegneemt, in het nabijgelegen bos. Volgens een van de begeleidsters van de kinderopvang is de man al zo'n vijf jaar ermee bezig. De politie gaat wat meer surveilleren bij de kinderdagverblijven en op de dumpplekken in het bos.

Wat ongelooflijk triest, vlak bij waar ik woon is een auto in de IJssel geraakt, waarop Salih Uğur Papadoğan, een verkeersregelaar, zich geen moment bedacht en het water in sprong om hulp te verlenen. Helaas zijn zowel de 75 jarige bestuurster van de auto als de 51 jarige Salih die te hulp schoot overleden. Een hartstilstand, waarschijnlijk door het koude water, is zijn doodsoorzaak.

Klaas Dijkhoff is wederom politicus van het jaar. Ja, ik vond het ook bijzonder, maar ter relativering, nadat hij in 2015 ook al was verkozen werd Geert Wilders daarna twee jaar op rij politicus van het jaar. U kunt er dus gevoeglijk van uitgaan dat medemenselijkheid en inlevingsvermogen niet tot de standaardkwaliteiten van de politicus van het jaar hoeven te behoren. Er zal naar andere kwaliteiten gekeken zijn.

Bowi de twintigjarige jongen die een brief aan de KNVB schreef over homofobie heeft zoveel kritiek, middels de bekende verwensingen doorspekt met scheldwoorden, over zich heen gekregen dat hij zich genoodzaakt voelt om een stapje terug te doen. Aangewakkerd door de mopperende mummie Johan Derksen die vindt dat 'hysterische homootjes' niet moesten zeuren en de daaropvolgende hashtag #SorryJohan, kreeg Bowi de meest vreselijke negatieve reacties te verduren. Triest, maar gelukkig heeft hij ook veel steun mogen ontvangen o.m. van een landelijk politieke leider die hem toevertrouwde dat 'als je kritiek krijgt je vaak juist iets goeds doet'. En dat is helemaal waar.

De 18 jarige pizzeria medewerker Dalton Shaffer in Battle Greek heeft 370 kilometer gereden naar Indianapolis om pizza te bezorgen bij Julie en Richard Morgan. Zij woonden 25 jaar geleden in Battle Greek en hebben dierbare herinneringen aan de pizza's van Steve's Pizza. Bovendien kon volgens hen geen enkele pizza daar aan tippen. Omdat Richard nog maar enkele dagen, hooguit weken, te leven had vroeg een familielid aan Steve's Pizza of ze misschien een kaartje naar hem wilde sturen. Dalton was de pizzabakker van dat moment die het telefoontje aannam en besloot om na sluitingstijd Julie en Richard twee pizza's te bezorgen. Hij sloeg beleefd het aanbod af voor een hotelovernachting en reed na de bezorging weer naar Battle Greek terug.

Over zoiets onbenulligs als wel of geen zomer- en wintertijd, en welke tijd willen we dan aanhouden als we er één zouden moeten kiezen wordt niet over één nacht ijs gegaan. Er is een peiling geweest met overigens foutieve informatie, maar er wordt nog verder onderzoek gedaan wat het doet voor volksgezondheid, veiligheid en economie. Terwijl al lang en breed bekend is dat áls we ermee gaan stoppen de wintertijd (de échte tijd, zeg maar) het beste is om aan te houden. Mensen die er verstand van hebben, hebben dat al uit-en-ter-na uitgelegd en geventileerd. Het blijkt ook de voorkeur te zijn uit de peiling. Ik kan me herinneren dat toen die zomer- en wintertijd inging in 1977, het gewoon inging, zonder veel misbaar en gedoe. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.

Salih Uğur Papadoğan

Dalton Shaffer