In deze tijd zal geen weldenkend mens het in z'n hoofd halen om een buitenlandvakantie te boeken i.v.m. de nog steeds niet helemaal bedongen pandemie, sterker nog er is weer een variant die aardig om zich heen grijpt. Maar anders hadden u en ik met wat speurwerk op het wereld wijde web en wat klikken hier en daar binnen no time de reis, het hotel en eventuele extra's vanachter de laptop of sommigen zelfs via de smartphone geboekt en betaald
Hoe anders ging het vroeger, nog niet eens zo heel lang geleden, dan werden eerst de vakantiegidsen gehaald. Namen die me te binnen schieten zijn Neckermann, Holland International en Oad, maar er waren er vast nog meer. De voorpret begon eigenlijk dan al, de wervende teksten over de bestemmingen werden gelezen, waarbij je wel de 'reiswereldtaal' moest kennen. Authentiek hotel kon gerust een ouwe teringzooi betekenen, openslaande deuren heette een Frans balkon, en nog zo van dat soort dingen. Als de keuze was gemaakt werd de gang naar het reisbureau gemaakt om daar door de medewerker, m/v, de reis te laten boeken en een gedeelte vooruit te betalen en de rest een paar weken voor de reis ging plaatsvinden.
De reispapieren, zoals tickets en hotelboekingen, die je nu zelf uitprint of gewoon in je telefoon hebt staan, kreeg je in een keurig mapje toegestuurd. En dan was er voor de invoering van de euro nog het wisselen van Nederlandse guldens in Spaanse peseta's, Franse en/of Belgische franken en Duitse marken. Het Verenigd Koninkrijk is altijd trouw gebleven aan hun eigen munt, ook toen ze deel uitmaakten van de Europese Unie, maar men kan nu gewoon ponden uit de muur halen ter plaatse. Het fysieke geld wisselen doet vrijwel niemand meer.
Het is nu allemaal veel eenvoudiger, maar toch had het wel wat, die gidsen, het reisbureau, de paperassen, het geld wisselen. Het gaf het hele reizen een bepaalde magie van iets speciaals.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten