Onderstaande foto van 'Vroeger in Den Haag', deed weer een luikje open bij me. Nu lopen we achteloos met onze OV-chip pas door poortjes van metro en trein, kunnen er in elke bus en tram in welke stad dan ook mee inchecken, hoe anders was dat vroeger.
Heel vroeger, zo blijkt uit de foto, diende de chauffeur van de tram en bus elke passagier een kaartje te verkopen of een in de voorverkoop gekocht kaartje te stempelen, maar vanaf oktober 1965 was er dus een proef met een stempelautomaat. De eerste deur was voor passagiers die een kaartje wilde kopen, de tweede deur was voor hen die een meerrittenkaart hadden en zelf een rit afstempelde. Vanaf 1969 waren die stempelautomaten in alle trams. Ik weet dus niet beter dan dat ze er altijd waren.
Ik kan me nog wel de kaartjes van de HTM herinneren. Het waren smalle kaartjes en in mijn herinnering kon je ze kopen met vier of met acht ritten. Er waren enkele reis kaartjes, overstapkaartjes die ik meen een uur geldig waren, die liet je dan aan de chauffeur zien en de echte die hard chauffeurs controleerden ook of je nog wel binnen dat uur overstapte. Kinderkaartjes en kaartje voor 65 plussers. Ze hadden allemaal een andere kleur.
Bijzonder was dat elke stad eigen kaartjes had, je kon bijvoorbeeld met een HTM kaartje niet in Rotterdam met de tram, dan moest je een RET kaartje kopen. Later, in 1980, kwam die vermaledijde Nationale Strippenkaart, die kon je dan wel door heel het land gebruiken, maar dat met die strippen aftellen per zone heb ik altijd een heel gedoe gevonden. Ik deed standaard drie strippen, dat vond ik wel genoeg en je kon dan met de meest gangbare Strippenkaart, de vijftienstrippenkaart, vijf keer reizen.
Dan is het nu veel makkelijker, ik heb een OV-chip kaart die vanzelf weer aanvult als ie bijna op is.
Verschillende HTM kaartjes. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten