Het gaat maar door

In verschillende kleine etappes is nu ook de woonkamer helemaal klaar voor het voorjaar. Overal achter, tussen en op geweest. Bij dit soort karweitjes is mijn moeder er in spirit altijd bij. Als ik dan een kastje opzij schuif en het stof zie hoor ik haar zeggen: 'Ja, daar wonen ook mensen'. En ook de geur van boenwas doet me aan haar denken. 

Ook heb ik de Christusdoorn die steeds groter werd en meer doorn dan Christus was gestekt. Dit onder zachte dwang van vriend Chris die in tegenstelling tot mij wel groene vingers heeft. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar met een bepaalde blik naar de plant deelde hij mee hoe makkelijk een Christusdoorn te stekken is, je knipt er een stuk af, zet het in de grond en klaar. Dat heb ik nu gedaan, vier stukjes in de hoop dat er weer een mooie plant uit voort zal komen. De plant was van mijn vader bij wie ook alles groeide en bloeide. Ik heb dat duidelijk niet van hem geërfd.

En nu ik toch op een rol was, heb ik meteen maar een nieuw karpet besteld. Die er nu ligt ben ik nog steeds blij mee, maar het wordt wat sleets hier en daar, en na zoveel jaar is iets anders ook wel weer leuk. 

Als ik het zo stukje bij beetje doe die voorjaarsschoonmaak heb ik er echt plezier in. Nu nog de keuken en de lanai, ook dat gaat in kleine stapjes om het leuk te houden voor mij en voor m'n rug.

De stekjes van de Christusdoorn.