Sprakeloos

Al een aantal jaar komt er aan de rand van de kleine vijver, die ik vanuit mijn keuken kan zien, een zwanenpaar nesten. de laatste paar jaar ook steeds op dezelfde plaats. Het echtpaar en wij, de bewoners, zijn aan elkaar gewend. Wij laten hen heerlijk hun gang gaan, één buurman staat op zeer goede voet met het echtpaar, daar halen zij eten. Zij voelen zich senang op die plek en wij voelen ons vereerd dat ze juist zo vlak bij ons hun kraambed inrichten.

Zo aan het begin van het voorjaar zie je, meestal, meneer Zwaan eens even poolshoogte komen nemen of alles nog naar wens is voor de aanstaande kraamtijd. Ze komen ook samen kijken en op een bepaald ogenblik wordt het nest gebouwd. Mijn moeder leeft vanop afstand ook mee, en vraagt rond die tijd regelmatig: "Zijn de zwanen er al?" Ik kan er intens van genieten, vooral omdat ik alles kan zien en aan het gedrag van meneer Zwaan merk wanneer de eieren gaan uitkomen. Het is altijd spannend om te tellen hoeveel kinderen er zijn en is het leuk om het gezin bezig te zien.

Vervolgens gaan ze weg, maar komen nog regelmatig terug, zoals van de week met kinderen die bijna net zo groot zijn als hun ouders, sommigen al wit, maar anderen nog met bruine veren. Kortom het zijn graag geziene tijdelijke bewoners van onze buurt.

Ik was, doordat wij zo groos zijn op 'onze' zwanen, letterlijk met stomheid geslagen toen ik las wat er in Alphen aan den Rijn had plaatsgevonden. Ik wist echt geen woord uit te brengen, en dat is heel wat voor iemand die veel met taal bezig is. Afgelopen zaterdag kreeg de dierenambulance van Alphen aan den Rijn een melding dat er zwanen zouden liggen op de hoek van de Spoorlaan en de Hoogendoornlaan. Daar eenmaal aangekomen troffen zij 2 volwassen zwanen en 5 jongen aan waarvan de nek was omgedraaid en vervolgens op een hoop gegooid. Volgens de medewerkers van de dierenambulance zijn de vogels door mensen gedood, want het was op een 'vakkundige' manier gedaan.

Weerloze dieren. Wat ben je dan een in en in slecht mens.