Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij allen - burgers en militairen - die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
In maart was ik met stomheid geslagen toen de vertegenwoordiger van de winkeliers in de Rotterdamse binnenstad, Dominique van Elsacker, meedeelde dat ze open wilden zijn tijdens Dodenherdenking omdat het dit jaar op de reguliere koopavond valt. Ik heb al in een eerdere blog openlijk getwijfeld aan haar historisch besef in het algemeen en aan haar feeling met de maatschappij en de samenleving in het bijzonder. Vanzelfsprekend heeft het college van de gemeente Rotterdam tegen dit onzalige plan gestemd.
Nederland is een vrij land waar je mag protesteren en demonstreren, desnoods door te schreeuwen als je daar blij van wordt. Dat mag je 8759 uur en 58 minuten per jaar, in een schrikkeljaar zelfs 8783 uur en 58 minuten. Maar twee minuten per jaar hou je je mond, precies, die twee minuten tijdens de Nationale Dodenherdenking, dat heet respect en beschaving.
Nu zag ik wel iets voorbij komen in de voorbije weken over een actiegroepje wat dreigde die stilte te verbreken door te willen gaan schreeuwen omdat ze zich gediscrimineerd voelen en menen dat hun doden niet herdacht worden. Maar mede omdat het officiële gedenkschrift niemand uitsluit, ging ik er in eerste instantie vanuit dat het nepnieuws was. Bovendien meende ik dat mensen die werkelijk zo denken vanwege hun laagschedeligheid zouden zijn geïnstitutionaliseerd omdat ze zich niet kunnen handhaven in de maatschappij.
Hoe verkeerd dacht ik! Dat groepje blijkt werkelijk te bestaan (Geen 4 mei voor mij) en hebben zelfs een Facebookpagina! Ik heb direct bij Facebook aangegeven dat zulks er niet op thuishoort, maar ik kreeg als antwoord terug dat het niet tegen hun richtlijnen is. Ik was niet verbaasd.
Vanzelfsprekend waren de tijdelijk burgemeester van Amsterdam, Jozias van Aartsen, alsmede het Nationaal Comité 4 en 5 Mei het er over eens dat verstoren van de herdenking onacceptabel en respectloos is. Daarnaast is het ook strafbaar. Het protest is dan ook verboden. Maar daar legt het groepje zich niet bij neer en heeft een rechtszaak aangespannen om alsnog stampij te kunnen maken.
Veel hersentjes zitten er niet in als ze het officiële gedenkschrift niet begrijpen: 'allen - burgers en militairen', 'sinds' en 'waar ook ter wereld' zijn wel de sleutelwoorden daarin. Bovendien kun je in je eigen hoofd herdenken wie je wilt. Maar erger is het dat zij menen respect te ontberen en om dat aan te geven willen ze het respect naar anderen toe met beide voeten treden, met het d-woord voor in de mond. Zo werkt het natuurlijk niet.
De rechtszaak dient vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten