Vele wegen

Het bedrijf waar ik sinds kort emplooi heb gevonden, is niet zo heel ver van mijn huis af. Maar iedereen die Capelle kent, weet dat openbaar vervoer en fietsroutes er wel zijn, en na genoeg doeltreffend, maar op een eigen, laten we het noemen 'Capelse wijze' gerealiseerd zijn. Ik heb geen auto dus ben op voornoemde vervoermiddelen aangewezen. Google Maps gaf aan dat er twee manieren zijn om er per fiets te komen, één over de dijk langs de IJssel en de ander binnendoor wat er in eerste instantie vrij complex uitzag.

Het kantoor ligt in een kantorenwijk waar je niet komt als je er niets te zoeken hebt, ik was er dan ook nog nooit geweest. Op de dag van de sollicitatie was het prachtig zonnig weer en koos ik ervoor om de route over de dijk te nemen. Prima te doen, maar zelfs op deze zomerse dag werd ik haast de IJssel ingeblazen door de wind die er altijd is langs het water op de hoger gelegen dijk. Ik nam me voor om, mocht ik aangenomen worden, de andere route te gaan proberen, want hoe zou het zijn als het werkelijk waaide. Opzienbarend vond ik wel dat in die wijk met alleen maar bedrijfspanden er een kar stond waar wervend opstond: "De beste gehaktballen van de wereld". Wie duwt er tijdens zijn lunchuur nu een gehaktbal in z'n gezicht? Klaarblijkelijk genoeg mensen anders zou ie er niet staan.

Dinsdag ben ik de binnendoor-route gaan fietsen, en dat beviel beter. Ik moest er wel Google Maps voor aanzetten om me door de woonwijken te loodsen, maar na één keer gedaan te hebben zit de route in mijn systeem, weer naar huis heb ik zonder gedaan. Gisteren regende het, en ik ben er te groot/oud/volwassen* voor geworden om in de regen te fietsen dus koos ik voor het openbaar vervoer. Daartoe moest ik een aantal haltes met de metro en vervolgens met de ParkShuttle, een elektronisch aangedreven autonome shuttledienst. In gewone mensentaal een klein voertuig met 12 zit- en 10 staanplaatsen die zonder chauffeur de mensen naar de kantorenwijk vervoert.

Een ervaring op zich. Fijn is het dat één van de vier haltes precies voor het pand is waar ik moet zijn. Het rijdt niet snel, met hier en daar wat horten en stoten, en op de harde manier heb ik geleerd dat als ik weer terug wil, ik op een knop bij de halte moet drukken om de ParkShuttle te laten stoppen, anders rijdt ie gewoon voorbij. Je moet het maar weten. Was het tot 2011, mede door het ontbreken van een stempelautomaat, een servicedienst, sinds eind 2011 zijn er bij de haltes OV-chipkaartlezers geplaatst en moet er dus betaald worden.

Belangrijk is het om te weten dat naast vele wegen naar Rome er ook meerdere wegen naar mijn nieuwe werkkring leiden. Mijn voorkeur gaat uit naar de binnendoor-fietsroute.

*kies zelf maar.

ParkShuttle.