Zuiderzeemuseum

Lang geleden hadden we al eens tegen elkaar gezegd dat we naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen moesten gaan. Alleen Chris was er ooit als kind geweest en de rest van ons nog nooit. Een tijd terug hadden we een datum gepland, eerste pinksterdag. Ik vind wel dat het toch van het weer afhangt of het ook doorgang zal vinden, regen is niks in een openluchtmuseum, maar dertig graden ook niet. Gelukkig was het weer ons zeer gunstig gezind. Helaas kon Harry niet mee, zodat Chris, Rick en ik gedrieën ons begaven naar Enkhuizen, een pittig eindje rijden naar daar waar je haast van de landkaart afvalt.

Er schijnen verschillende manieren te zijn om binnen te komen, en wij kwamen aan bij de parkeerplaats waar je vervolgens met een boot na een kort tochtje voet aan wal zet in het museum. Eerst koffie met taart welke ik trakteerde omdat het gisteren ook de geboortedag van mijn moeder was. Daarna het museum in, en wat is het er geweldig leuk! In het zonnetje liepen we langs oude huisjes waar je naar binnen kon om de vaak eenvoudige en doeltreffende interieurs te bekijken. Ook waren er veel winkeltjes en ambachten uit vervlogen tijden te zien, zoals een wasserij, apotheek en postkantoor. Ook een schooltje van vroeger waar we ons in de bankjes konden wurmen om vervolgens met een kroontjes pen en inkt te leren schoonschrijven. Ik dank God op blote knieën dat ik dat niet mee heb hoeven maken. Daar waar Rick en Chris er aardig mee wegkwamen bakte ik er niks van. Mijn handschrift is met de komst van de computer al erg achteruit gegaan, en een kroontjespen helpt daar niet echt bij. Nee, ik had het meer naar m'n zin op de wip en de schommel. Ik vind dat schommelen ondergewaardeerd wordt, we doen het veel te weinig en het geeft zo'n rustgevend zen gevoel.

We hebben echt een paar uur in het Zuiderzeemuseum doorgebracht. Daarna zijn we Enkhuizen ingegaan en hebben er op een terrasje gezeten en ook later fijn buiten gegeten terwijl de zwaluwen boven ons hoofd elkaar door de lucht nazaten. Die zijn er waar ik woon niet. Ik werd nog verrast met een cadeautje van Rick, Chris en de afwezige Harry voor mijn verjaardag. Na nog een verkoelend ijsje genuttigd te hebben zijn we weer op huis aangegaan en we waren het er unaniem over eens dat we deze dag weer konden bijschrijven als één met een gouden randje.