Pesetas

Afgelopen vrijdag naar Niels van der Laan en Jeroen Woe geweest in het theater waar zij hun voorstelling "Pesetas" speelden. Het blijft geweldig wat ze met taal doen, door de hele voorstelling heen zijn er kleine taalgrapjes en woordspelingen die onderling ook nog verband houden met elkaar. De grote lijn van de voorstelling behandeld aan de ene kant het aangezette verhaal van de Spaanse gitarist uit de negentiende eeuw Francisco Tárrega, wiens compositie "Gran Vals" de inspiratie was voor de wereldwijd bekende Nokia ringtone. Dit gegeven gekoppeld aan de Finse Nokia-fabrikant vormt de rode draad van de voorstelling waardoor er zelfs een mini-musical in de voorstelling is geïntregeerd, waarin het verhaal verteld wordt en tevens de vermusicalisering van tegenwoordig op de hak wordt genomen.

Ook wordt er stil gestaan bij het feit of vroeger nu echt alles wel beter was, zoals zo vaak wordt beweerd. De jaren 50 bril wordt als 'blikverzachter' als reclamestunt gebracht, waarmee scheldkanonnades terstond veranderen in Polygoonjournaal jargon en dito stem. Voorts zijn er verschillende sketches waarin de levensstijl en de omgangsvormen van nu flink op de hak wordt genomen, waarbij zo hier en daar een heilig huisje het moet ontgelden. Cabaret in topvorm dus.

Heel inventief zijn de vier schermen waarop zij zelf in diverse gedaantes te zien zijn, van muzikanten tot medespelers in de musical over de Nokia Fabriek, zodat er een veelvoud van Nielsjes en Jeroentjes te zien zijn, waarbij de grapjes die ermee uitgehaald worden perfecte timing van de aanwezige Niels en Jeroen eisen. Het was, net als de twee eerder bezochte programma's, een fantastische voorstelling.