Het is zo goed als zeker dat het radioprogramma "Uit De Kast" van Radio Capelle stopt na de uitzending van volgende week op 6 april. Ik zal daar mijn laatste column voorlezen. "Roze Golf", het radioprogramma van RTV Oost die mijn columns steeds op hun website plaatsen hebben aangegeven graag daarmee te willen doorgaan. Ik zal de columns nu met een andere invalshoek schrijven omdat ik niet meer gebonden ben aan het onderwerp van het radioprogramma. Ik zal me meer op de actualiteit kunnen richten. Wat, op hun verzoek, blijft is een liedje die iets met de column te maken heeft en als clipje of geluidsfragment onderaan de column geplaatst wordt. Dit is de eerste voor "Roze Golf" geschreven column:
Als jongmensch ging ik met vrienden naar cafeetjes en disco’s waar ‘er meer waren zoals wij’. Onder het genot van een drankje en de dancehits van dat moment, waar we met elkaar op dansten, hadden we lol met gelijkgestemden. Je hoopte natuurlijk dat je in één van die gelegenheden iemand zou tegenkomen waarbij er een vonkje zou overslaan. Het was in die tijd de enige manier om op een leuke ontspannen manier met anderen in contact te komen. Hoewel, wat oudere vrienden hoorde ik reppen over ontmoetingsplaatsen waar mannen met homoseksuele gevoelens naartoe gingen met maar één doel voor ogen: het hebben van seks. Ik hoorde dat destijds aan en wist meteen dat zulks niets voor mij was. Vooral het directe van de actie als ook de locaties waar het zich voordeed maakte het niet aanlokkelijk voor mij. Veelal waren dit soort plekken in bossen, parken of plantsoenen. In mijn beleving kon eigenlijk overal waar drie bomen bij elkaar stonden een ontmoetingsplaats zijn. Het hele gebeuren van op deze manier mannen te ontmoeten en het daar dan ook ter plekke doen, daar was ik te nuchter voor, waarom zou ik? En dan dacht ik ook meteen aan teken en andere kriebelbeestjes, nee ik heb die gifbeker aan me voorbij laten gaan en later ook nooit behoefte gehad aan vluchtige ontmoetingen zoals beschreven door de wat doorgewinterde vrienden van toen.
Ik had er nooit meer zo over nagedacht en meende
dat met de komst van het wereld wijde web en de ongekende mogelijkheden die dat
bood om middels daarvoor bestemde sites met iemand af te spreken om met elkaar
seks te hebben, ontmoetingsplekken in de natuur tot geschiedenis hadden
gemaakt. Hoe naïef was en ben ik dus blijkbaar nog steeds. Ook heden ten dage
zijn er, ondanks dat je vanuit huis op ontelbare sites dates kan scoren voor
snelle seks, nog steeds mannen met homoseksuele gevoelens die daar in
bosschages uiting aan willen geven.
Ik kwam er achter toen ik een artikel las over een
gezin die een huis hebben gekocht in Benningbroek en die vanuit hun woning
uitzicht hebben op een parkeerplaats langs de A7 waar mannen sekscontacten
hebben. Het gezin is daar vanzelfsprekend niet heel blij mee. Je kijkt uit het
raam en je ziet dingen die je niet wilt zien. Ik zou het ook niet fijn vinden
om ongevraagd geconfronteerd te worden met copulerende koppels, m/m, m/v of
v/v, dat maakt geen verschil. De makelaar heeft het niet aan hen verteld, en
dat begrijp ik dan weer wel. Hoe zou hij dat hebben moeten doen? Als u hier uit
het raam kijkt ziet u op gezette tijden de paringsrituelen van de mannelijke
medemens met homoseksuele gevoelens, en als u heel goed kijkt kunt u in sommige
auto’s kinderzitjes ontwaren.
De bewoners hebben de mannen aangesproken en
verteld dat er ook kinderen wonen, maar het maakt de bezoekers van de
ontmoetingsplek niet uit, ze gaan gewoon door met hun activiteiten. De bewoners
zelf hebben er geen moment aan gedacht dat er een homo-ontmoetingsplek rondom
hun huis zou kunnen zijn. Gemeente en Rijkswaterstaat wijzen naar elkaar, en er
blijkt ook zelfs een stichting te zijn voor belangen van bezoekers van
homo-ontmoetingsplaatsen, Stichting
Platvorm Keelbos, zij adviseren het gezin om een groene wal aan te planten
zodat het zichtveld doorbroken wordt. Om met juf Ank te spreken, dit vind ik
niet raar, dit vind ik bijzonder, oké en ook gewoon raar.
Raar is ook dat in Dordrecht regenboogvlaggen
worden bespuugd, vernield en geprobeerd in brand te steken. De vlaggen zijn om
pilaren gespannen bij het gebouw waar de expositie ‘No Land For Love’ is te
zien met beelden en foto’s van LHBT-asielzoekers. Ook was er iemand die al
Bijbelteksten scanderend homo’s verantwoordelijk acht voor het einde der
tijden. De burgemeester van Dordrecht vind het onacceptabel, en GroenLinks
heeft voorgesteld om een vaste plek te geven aan de regenboogvlag in één van de
vlaggenmasten op het stadhuis. De gemeenteraad van Dordrecht debatteert
binnenkort over het plan van GroenLinks.
Twee incidenten waar aan de ene kant de
LHBT-gemeenschap waakzaam moet zijn voor groeiende intolerantie waarbij men
openlijk publieke eigendommen vernield en haat predikt en aan de andere kant
sommige LHBT’ers die onder het mom van ‘alles moet gewoon kunnen’ en ‘we’re queer
and we’re here’ geen rekening houden met hun medemensen. Met een beetje meer begrip over en weer
zouden we al een heel eind komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten