Espagnolet

Maandagochtend zat ik om half acht klaar in afwachting van wat er komen ging, en er gebeurde in eerste instantie niet zoveel. Ik dacht zelfs dat men mij vergeten was, maar om iets na elven ging de bel en stapte een groep mannen binnen met de mededeling dat ze roosters in deuren gingen maken. O. Ik wist niet dat zulks ging gebeuren, maar de groep verspreidde zich en na een rustig begin van de ochtend was er weer volop gewemel. In de deur van het toilet en de badkamer werden roosters aangebracht, andere mannen wierpen zich op alle bewegende delen van de raampartijen, en gingen daar aan kierdichting doen. Mijn zorgvuldig gezeemde bovenlichten werden uit de sponningen geschroefd ten einde daar strips te monteren alvorens ze weer terug te plaatsen en ik dacht alleen maar: vingers!!

Het was een drukte van belang met veel lawaai, en net op het moment dat mannen deuren van de bovenetage uit de sponningen hadden gelicht en de trap afsjouwden kwam de duurzaamwonenprojectbegeleidster even een kijkje nemen in deze augiasstal, "Hoe gaat het hier?" vroeg ze belangstellend. "Chaos!" was mijn antwoord, met de overbodige toevoeging dat ik hier zó geen mens voor ben, want dat zag ze ook wel, ik zie er door de tensie uit als een vierenvijftigjarige. Het viel haar op dat de mannen de nieuwe ramen zo schoon hadden achter gelaten, ik heb haar die illusie meteen ontnomen en verteld dat ik zelf zondag alles heb gezeemd. Attent wel trouwens dat ze even poolshoogte kwam nemen, natuurlijk.

Die deuren die de trap af werden gedragen werden ingekort, samen met de roosters in de andere deuren moet dat zorgen voor betere luchtcirculatie in de woning. Schiet mij maar lek, naar mijn gevoel gaat de warmte dan juist naar plaatsen waar dat niet zo nodig is, maar ik heb daar natuurlijk niet voor gestudeerd, dus wat weet ik? De duurzaamwonenprojectbegeleidster vertelde dat zij een nieuwbouw woning heeft en dat daar alle deuren aan de onderkant ruimte hebben. Naast alle kierdichtingswerkzaamheden is mijn slaapkamerraam voorzien van een espagnolet. Hoe heb ik ooit zonder gekund!? Eerlijk is eerlijk het sluit nu beter, maar een slotje er op is wat overdreven, die hoef je ook niet te gebruiken, maar ik merkte de eerste dag al dat je die heel snel ongemerkt indrukt, dus de sleuteltjes houd ik bij de hand.

In de namiddag kwam er een jongen die meedeelde dat hij de andere dag de sponningen kwam gronden, en of hij zijn spulletjes alvast kon neerzetten. O. Ik dacht dat dat al was gedaan, maar toen hij gisteren om half acht kwam en aan de gang ging bleek dat gronden iets anders is dan wat ik had aangezien voor gronden. Resultaat is dat de sponningen er beter uitzien, maar ik moet er zelf nog wel met gewone verf overheen. Gisteren kwamen ook de mannen van de verwarming om die leeg te laten lopen, te vullen en te ontluchten en er nieuwe thermostatische knoppen op te bevestigen. Tegelijkertijd gebeurde er aan de buitenkant van alles aan de gevel, omdat ik boven een vijver woon hingen er mannen in bakjes van een hijskraanachtig ding en ze maakten heel veel lawaai, boren, timmeren, e.d..

Het is u waarschijnlijk opgevallen dat er niet verder is gewerkt aan het ventilatiesysteem waar vrijdag een begin mee is gemaakt. Ik heb de uitvoerder daarover gebeld en hij vertelde dat ze vanwege zieken achter lopen. Dat zal vandaag of uiterlijk morgen opgepakt worden. Donderdag is de oplevering en dan komen ze kijken of alles goed en naar wens is gegaan en of er niets is beschadigd, nou, er is hier en daar wel wat beschadigd, niets alarmerends, maar toch.

Zelf ben ik ook heel druk. Nu alles van zijn plek is, is het een mooie gelegenheid om als werkzaamheden klaar zijn in bepaalde ruimtes die meteen eens flink onderhanden te nemen als een soort najaarsschoonmaak. Van de nood een deugd maken. Ik kan dat.

'Sfeerbeeld' van de bedrijvigheid.

Waar dat nou voor was? Om het huis voor instorten te behoeden of zo?

Mannen in bakjes.