Van uitstel....

....komt afstel, het aloude Nederlandse spreekwoord blijkt telkenmale bewaarheid. Al jaren geleden had ik het plan opgevat om de sponningen van het keukenraam te gaan verven. Ik had zelfs al verfstaaltjes gehaald, maar ik vind het geen leuk werk en het enthousiasme om het doen verdween langzaam maar zeker. Nu na het hele Duurzaam Wonen gebeuren móet ik wel, de onderkant en zijkanten zijn in witte grondverf, terwijl de rest de oude gele kleur nog heeft. Ik wil het in een off white tot heel licht beige- achtige kleur gaan verven. Plan de campagne is gaatjes plamuren, schuren, grondverven en aflakken.

Afgelopen donderdag liep ik in sportbroek en shirt, omdat ik thuis flink aan het werk was en ik vond het de geschikte outfit om me naar bouwmarkt Gamma te bewegen. Normaal zou ik een wortelkanaalbehandeling verkiezen boven het mezelf op de openbare weg vertonen in bovenstaande plunje, maar de gruwel van een bouwmarkt doorsta je beter door te mêleren met de doorgewinterde bezoekers, zo leek ik één van hen, terwijl ik een angstaanval onderdrukkend me heel casual langs de schappen bewoog. Wat me wel weg had kunnen geven was mijn boodschappenbriefje. Boodschappenbriefjes zijn zo niet des Gamma's, daar loopt men trefzeker op het doel af omdat men gewoon weet wat men wil en ook waar het staat. 

Allereerst heb ik me in de stalen verdiept wat me al bijna een zenuweninzinking bezorgde want er zijn ongeveer 854 kleurschakeringen verkrijgbaar tussen off white en licht beige. Het moet namelijk ook de kleur zijn van de deuren die beschadigd zijn en die ik wil herstellen. Ik zal van de week bij daglicht nog even zien welke het gaat worden. Vervolgens stond op mijn briefje plamuur, grondverf en kwasten. Grondverf had ik vrij snel gevonden, plamuur duurde even, ik vond zo'n twaalf euro voor een tube nogal aan de prijs, maar zag ook een wat goedkopere die ik heb gekozen. Het is niet zo dat alle plamuur bij elkaar staat, ik moest echt op expeditie om te ontdekken waar het nog meer te vinden was. Bij kwasten kon ik kiezen uit kwasten voor 'watergedragen' of 'terpentinegedragen' verf. Ik voelde tranen prikken want ik wist niet wat dat betekende, maar zo'n Gamma maakt in mij een soort onbewoond eiland-overlevingsdrang in me los, dus ik kon plots heel helder denken en besloot op de pot grondverf te kijken of daar misschien wat opstond, en jawel in heel kleine lettertjes las ik 'waterbasis', dus heb ik voor de kwasten voor watergedragen verf gekozen. Ook nam ik een setje roerhoutjes mee, maar het meisje bij de kassa vroeg of ik die echt nodig had, want ik kreeg er van haar ook twee. Met die actie verraadde ik mijn onnozelheid, want dat schijnt heel gebruikelijk te zijn bij de aanschaf van verf. Zij keek met haar geoefende oog dus dwars door mijn plebsoutfit heen, niet letterlijk natuurlijk, maar mijn oprechte verbazing ('Nou ja, wat lief!') over de kleine geste maakte wel duidelijk dat ik niet one of the regulars was. Zo spaarde ik €0,99 uit. 

Ik heb ook nagedacht over de raambekleding van het keukenraam, omdat raamfolie niet kan/mag. Ik heb zo'n zin in een old school keukengordijntje, jawel! Iets kleurrijks met fruit of zo. Ik heb al gekeken op het wereld wijde web om me te oriënteren, maar ik wil naar een fysieke winkel met zo'n gordijnenjuffrouw voor wie het bestellen van gordijnen geen geheimen kent, zo'n vrouw die meteen snapt welke plooien het moeten worden en welke haakjes en railsjes je nodig hebt. Dat kleurrijke vooruitzicht maakt de gruwel van het plamuren, schuren en verven veel lichter. 

Hier een beetje een idee waar ik naar toen wil: