Leven op de rand

Soms moet je de koe bij de horens vatten en doorpakken, anders verzandt het weer in een 'nah laat ook maar'. Ik heb het over de werkzaamheden aan het keukenraam en de beschadigde deuren. Allereerst moest ik de verf regelen, ik heb de juiste kleurstaal kunnen vinden en het Gamma-kleurnummer ervan doorgestuurd naar de uitvoerder die reageerde met: "Ik heb een RAL-kleurcode nodig". Serieus? Is de wereld van het doe 't zelven zo gecompliceerd? Een blik op die site leerde me dat de kleur die ik nodig heb er niet opstond, dus deelde ik mee dat ik het gewoon zelf wel koop. Maar de uitvoerder wil toch dat zijn bedrijf die verf betaalt dus is afgesproken dat ik het bonnetje bij hen inlever. Mooi, dat was erledigt.

Ik had op de website GordijnenWinkel.nl het keukengordijntje gezien die alle andere keukengordijntjes overbodig maakt. Maar ja, nog geen drie dagen geleden heb ik in een blogje op mijn heilige communiezieltje verklaard dat ik gordijnen per se in een winkel wil bestellen bij een levend persoon. Hoe snel was ik het vliegengordijngate van enkele jaren geleden vergeten. Ik had ooit het perfecte vliegengordijn gezien met prachtige kralen voor een best wel aanzienlijk bedrag, zodat ik besloot rond te gaan kijken voor een surrogaat. Lang verhaal kort, maanden stad en land afgelopen en niets kunnen vinden wat ook maar in de buurt kwam, zodat ik uiteindelijk tóch het mooie kralen vliegengordijn heb gekocht en ik heb er nog geen dag spijt van gehad.

Omdat ik iets soortgelijks vreesde voor de keukengordijntjes, heb ik gisteren besloten mijn angst recht in de ogen te kijken, te leven op de rand en tóch via die website de gordijnen te bestellen die ik zo geweldig vind. Mijn vrees was vooral dat ik niet weet hoeveel stof er nodig is om het een beetje leuk te laten hangen met plooien enzo. Ik weet dat voor wat je meet, in mijn geval 1 meter 25, er meer stof nodig is dan precies dat, maar op de website staat dat het systeem zelf berekent hoeveel stof er nodig is. Laat ik in dit geval nu eens met beide voeten in die éénentwintigste eeuw staan, en er blind op vertrouwen dat het goed komt.

Naast dat de adrenaline vanwege deze wilde actie door mijn lichaam giert, is het ook en stok achter de deur om aan de sponningen te beginnen. Er is al geschuurd en geplamuurd, zodat ik van de week kan gronden. De gordijntjes komen over zo'n drie weken, dan wil ik het klaar hebben. Omdat ik gisteren toch dronken van overmoed was heb ik meteen gordijnrails gekocht. Nou, dan voel je dat je leeft, hoor, als man. Als je je roekeloos in een gordijnavontuur stort waarvan de uitkomst nog ongewis is. Live life to the fullest!

Het keukengordijn der keukengordijnen. 

Het vliegengordijn der vliegengordijnen.