Australië

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar steeds als ik op het journaal de apocalyptische beelden uit Australië zie, heb ik het gevoel naar een rampenfilm te kijken. En besef dan dat het echt is. De immens grote bosbranden die het land teisteren, de beelden van grijze rook luchten of soms oranje van het vuur, de wanhopige mensen die vluchten en hun huizen aan de vuurzee moeten overgeven, de niet aflatende strijd van de brandweermensen. Vierentwintig mensen zijn door de brand omgekomen, en, houd u vast, naar schatting 500 miljoen dieren. De karkassen van kangoeroes, koala's en schapen liggen langs de wegen.

De niet geliefde premier van het land, Scott Morrison, is een categorische klimaatcrisis-ontkenner, en weigert ook maar iets aan te passen aan het Australische klimaatbeleid. Bosbranden zijn er ieder jaar in de zomer, maar hitterecords (het is er nu 50 graden) en droogterecords volgen elkaar op, al drie jaar kent Australië een recorddroogte. Dit alles is uitzonderlijk en zorgt ervoor dat de branden heviger zijn dan ooit en moeilijker te bestrijden. Miljoenen hectares bos zijn verwoest, waaronder delen van tropische bossen die eeuwenlang gevrijwaard zijn gebleven van branden.

Nu kan ik het mis hebben, maar ik krijg de indruk dat er door andere landen niet heel veel, of eigenlijk niets, wordt gedaan om Australië te helpen. geen landen die blusvliegtuigen sturen of extra brandweermensen bijvoorbeeld. Normaliter hoeft er maar ergens iets te gebeuren of in Nederland wordt giro 555 geactiveerd, maar nu niets. Ik vernam wel dat mensen als Nicole Kidman en Pink flinke donaties hebben gedaan aan de Australische brandweer, en ook particuliere initiatieven van zogenaamde 'influencers' om geld te doneren zijn gelanceerd. maar op bestuurlijk niveau blijft het angstig stil.

Ter vergelijking, toen de Notre Dame voor een gedeelte afbrandde, struikelde men wereldwijd bijkans over malkander heen om afschuw te laten blijken en geld te doneren voor wederopbouw van de kathedraal. Nu in Australië voltrekt zich voor onze ogen een ramp die zijn weerga niet kent, die mens en vooral ook dier op ongekende wijze treft, om het over de schade aan de natuur nog maar niet te hebben, en ik ben verbaasd dat het land er, zoals ik het zie, eigenlijk helemaal alleen voorstaat.