Extra crunchy crisps honey & mustard flavour

Op mijn leeftijd ga ik niet meer als een malle rigoureuze diëten volgen, of de midlife crisis zou moeten toeslaan, maar daar ben ik dan weer te nuchter voor. Het betekent niet dat ik het Tokkieriaanse gezegde 'Liever dik in de kist dan een feestje gemist' aanhang, er bestaat zoiets als de gulden middenweg. Doordat ik veel fiets, momenteel een beroep uitoefen waarbij ik fysiek bezig ben en daarnaast de sportschool frequenteer kan ik het me permitteren om een toetje te eten na het diner, waarbij ik ook een glaasje wijn drink, wat lekkers bij de koffie neem en later op de avond een bakje met knabbeltjes. Maar, zoals de gulden middenweg dicteert, alles met mate.

Nu ben ik niet verslavingsgevoelig, dus meer dan één glaasje wijn wordt het nooit, en ik kan gerust trommels vol met van alles hebben, het hoeft niet in één keer op. Daarnaast ben ik van mening dat ik de jaren die mij nog resten niet ga lopen vergallen door met een zelfgenoegzaam gebaar lekkere dingen van de hand te wijzen omdat ik een onrealistisch beeld nastreef van het lichaam van toen ik 17 was. Een vetrandje mag best op mijn leeftijd. En aangezien het eerder genoemde gezegde voor velen toch een soort levensmotto is geworden, valt het wat dat betreft heus nog wel mee, al zal ik me niet meer in Badehose vertonen, dat is esthetisch niet meer verantwoord, en moet je als middelbare man ook niet meer willen vind ik. Maar ieder het zijne natuurlijk.

Het is deze kijk op de zaken die me altijd doen uitzien naar de maand december omdat supermarktketen Lidl dan de befaamde Extra crunchy crisps honey & mustard flavour tijdelijk in hun assortiment opnemen. Door het jaar heen is het niet te koop, maar zodra de feestmaand er is liggen ze in de schappen. Ik heb al wat zakjes gekocht en verorbert, maar nu is het de sport om als ik mijn wekelijkse boodschappen doe te zien of ik nog een zakje kan scoren, want het is niet zo dat alles op is als het januari is. En jawel! Gisteren stond ik in de rij bij mijn favoriete kassamedewerker, dat is toch niet iets zorgelijks? Dat heeft toch iedereen? Of heeft het een hoog Sheldon Cooper gehalte?, anyway, ik zag in de kassamandjes nog zakjes honey & mustard crisps liggen en legde er gauw twee op de band. Ik moet er niet aan denken dat ik me dat zou moeten ontzeggen omwille van een utopisch lichaamsbeeld. En dan, het duurt wel weer even voor het december is en de crispjes er weer zijn.