"Hier onder mijn hart begint jouw leven"
Helga, 1972
Ze bestierden al enige jaren een patchworkgezin, zij had een dochter en hij een dochter en een zoon uit een eerder huwelijk die, vrij uitzonderlijk voor de jaren 50 van de vorige eeuw, door de rechter aan hem waren toegewezen en niet aan zijn ex-vrouw. Dat moet nogal een vrouw zijn geweest dan. Ze sloot het meisje wel eens in het toilet op om haar vlak voordat haar vader thuis kwam er weer uit te laten. Tijdens het getouwtrek om de kinderen stelde zij voor om één van de kinderen mee te nemen, dit vond haar ex-man geen goed idee, die kinderen hoorden samen te blijven, vond hij. Meer weet ik er ook niet van, maar deze summiere informatie geeft wel al aan waarom het de rechter deed besluiten dat die kinderen bij hun vader beter af waren.
Het was in het vroege najaar van 1964 dat zij in verwachting bleek. In verwachting, het platvloersere 'zwanger' werd nog niet zoveel gebruikt in die dagen. Er heerste niet direct een juichstemming bij het stel, hun samengestelde gezin bestond al uit drie kinderen in de leeftijd van 11, 12 en 13 jaar, bovendien was hij reeds 40 en zij al 38, niet de ideale situatie om er nog een baby aan toe te voegen. In verwachting, zij vond het echt helemaal niet leuk, 13 jaar geleden had ze een zware bevalling van haar dochter doorstaan en zo'n slachting wilde ze niet nog eens meemaken. Eens even tellen als de baby wordt geboren is ze al 39. Bespottelijk!
Geboorteplanning bestond niet in die dagen en abortus werd nog met een breinaald op de keukentafel gedaan, en dan, abortus zou trouwens niet in ze opgekomen zijn, zeker bij hem niet, dat stond zijn geloof niet toe. Er diende nu ook getrouwd te worden, want dit kind kon niet geboren worden bij ouders die in concubinaat leefden. En zo huwden zij malkander op 25 november 1964 met een kleine ceremonie en een bescheiden diner.
Wat zouden ze elkaar gewenst hebben op oudejaarsavond 1964? 1965 zou een bijzonder jaar voor hen worden met de onverwachte gezinsuitbreiding. Gaandeweg het nieuwe jaar draaide zij steeds meer bij en vond het uiteindelijk toch wel een leuk vooruitzicht dat ze half juni haar tweede kind in haar armen zou kunnen houden.
Het lot bleek echter een heel andere wending te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten