Narcissen

Het jaar is nu bijna één maand oud, en als wat er tot nog toe allemaal is gebeurd de opmaat is voor het hele jaar houd ik mijn hart vast. Mijn moeder werd 2 januari ziek en dat liep na een week uit op een ziekenhuisopname, waarbij ze er zeer beroerd aan toe was, maar plotseling zat ze weer rechtop in bed en mocht ze na een ruime week opname weer naar huis, waar ze, nog niet voor 100% beter, werkt aan haar herstel van een heel zware griep met een bijna longontsteking.

Dan waren er natuurlijk de afschuwelijke aanslagen in Parijs die iedereen schokten en de wereld weer een stukje minder fijn maakten. De partner voor 20 jaar van de vader van een lieve vriend overleed, diezelfde vriend heeft gisteren zijn laatste werkdag gehad omdat bij een reorganisatie zijn arbeidsplek verviel. Vandaag is de uitvaart van de moeder van een andere vriend, de dame heeft een respectabele leeftijd mogen bereiken, maar ze was een moeder, en moeders moeten gewoon 150 jaar oud worden vind ik.

Tel daarbij de donderslag bij heldere hemel op die ik zelf mocht ervaren op mijn werk, waarvan de gevolgen nu nog niet zijn te overzien, het kan alle kanten opgaan van inkomen op bijstandsniveau tot ontslag of faillissement. En hoewel ik wat dit betreft nog wel vertrouwen heb in de Nederlandse rechtsstaat, concludeer ik dan dat het jaar niet echt lekker is begonnen.

Het is daarom dat ik een bos narcissen heb gekocht (zolang dat nog kan natuurlijk (cabaret!)), omdat ik even wat vrolijkheid in huis wil.