In gesprek gaan

In de uitzending van het programma 'Uit De Kast' afgelopen zaterdag werd er in gesprek gegaan met het Centrum Jeugd en Gezin (CJG) en Buurtkracht. Het gesprek met het CJG was telefonisch met Erica, maar van Buurtkracht waren er drie mensen naar de studio gekomen, Janet, Esther en Thimo. Ik vind dat altijd leuk. Het zijn mensen die enthousiast over hun werk en/of passie praten, zo ook nu weer. Vanzelfsprekend ging mijn column ook over het belang van het met elkaar in gesprek gaan. Je kunt de uitzending terugluisteren op http://www.radiocapelle.nl/programma/uitdekast/ rechts klikken op 'uitzending terug luisteren' onder 19 november. Wil je alleen mijn column beluisteren dan in het playertje naar -35.51 scrollen.

In gesprek gaan

Nog nooit waren er meer mogelijkheden om met elkaar in gesprek te gaan dan in deze tijd. De mogelijkheden zijn zowat eindeloos, variërend van een old school face to face gesprek tot een virtueel gesprek gezeten achter computer, met een i-Pad op schoot of smartfoon in de hand, je kunt what’s appen, twitteren, facebooken en sms’en om contact te maken met wie je maar wilt waar ook ter wereld. Je zou dus denken dat de onderlinge verstandhoudingen er sterk door zouden worden verbeterd, niets is minder waar. Nog nooit was er op mondiaal niveau meer verdeeldheid en onverdraagzaamheid dan nu.

Veilig op afstand achter het beeldscherm durven velen van alles te roepen, zonder zich te verplaatsen in de ander. Is het bij een één op één gesprek nog maar één ander met wiens gevoelens je rekening dient te houden, nu kun je met één bericht talloze mensen voor het hoofd stoten zonder daar direct de uitwerking van te zien. Sommigen doen het zelfs anoniem. Men wil per se gehoord worden, maar aan wederhoor wordt vaak niet gedaan.

En ook al heb je in een virtueel gesprek niets vermeld waarmee je de ander of anderen wilt schofferen, begrijpend lezen is niet iets wat voor iedereen is weggelegd, zodat er emoticons in het leven zijn geroepen om je zojuist gedane melding te kunnen voorzien van een grappig getekende gezichtsuitdrukking die jouw eigen gezichtsuitdrukking in deze zo dicht mogelijk benaderd, ten einde de juiste intentie ervan te benadrukken.

Het lijkt wel of we een echt gesprek met elkaar niet meer aan kunnen, durven of willen gaan. Het gaat zelfs zo ver dat er gezinnen zijn waarbij de kinderen via een app horen dat het eten klaar is, terwijl ze gewoon in huis zijn. Dat wat vroeger normaal was is nu verworden tot een tv-format, het programma ‘Face To Face’  van de EO is daar een voorbeeld van.

Noem me ouderwets, maar ik kan het belang van een écht real live gesprek tussen één of meer mensen niet genoeg benadrukken. Je hoort elkaar, je ziet elkaars gezichtsuitdrukkingen, en ook heel belangrijk, elkaars lichaamstaal. In gesprek gaan met elkaar is een activiteit van zowel degene die aan het woord is als zij die luisteren, want ook luisteren is iets wat je actief doet, passiviteit heeft geen plaats bij het met elkaar in gesprek gaan.

Nog niet zo lang geleden heb ik zelf mogen ervaren hoe fijn en belangrijk het is om in gesprek te gaan. In februari van dit jaar ging het bedrijf waar ik 35 jaar had gewerkt failliet. Hoewel het geen donderslag bij heldere hemel was, is het toch iets waar tijd voor nodig is voor de verwerking ervan. Plotseling kreeg ik ook te maken met zaken die voor mij volledig nieuw waren, zoals het UWV. Het wereld wijde web heeft natuurlijk ook vele voordelen, zodat ik me ruim van te voren al had kunnen inlezen over het hoe en wat als het op handen zijnde faillissement dan ook uiteindelijk daar was. Alles ging via de computer, maar na drie maanden was er een persoonlijk onderhoud gepland met een echt mens van het UWV.

Ik werd vriendelijk ontvangen met een ‘Zo daar bent u dan, hoe gaat het met u, hoe heeft u het allemaal ervaren?’ De werknemer van het UWV bood me koffie aan en was oprecht geïnteresseerd naar mijn verhaal en vooral hoe ik er zelf als persoon aan toe was. Hij op zijn beurt had relevante informatie voor mij en zo duurde een gesprek waar een half uur voor stond anderhalf uur. Deze man zat duidelijk op de goede plek. Van voormalige collega’s hoorde ik dat niet iedereen op deze manier te woord was gestaan. Ik voelde me begrepen en gehoord en ging met een goed gevoel naar huis.

In gesprek gaan met elkaar. Blijf het doen, juist nu in deze verwarrende tijden, en luister ook naar wat een ander te zeggen heeft zonder meteen een oordeel klaar te hebben. Door met elkaar in gesprek te gaan kunnen we op microniveau meer begrip en empathie voor elkaar krijgen. Op 45 toeren hadden de betreurde Dalida en filmster Alain Delon in 1973 ook een gesprek, maar in hun ‘Paroles Paroles’  lijken ze elkaar niet zo goed te begrijpen en praten ze ernstig langs elkaar heen. Zo hoort het dus niet.