Poppy

Omdat ik ervan overtuigd ben dat het in deze roerige tijden, of misschien wel júist in deze roerige tijden, belangrijk is om ook de kleine mooie dingen die mensen meemaken door te vertellen, om daarmee aan te geven dat er altijd een opening is naar wederzijds begrip of een gevoel van waardering voor elkaar, wil ik graag het verhaal delen wat vriend Gerry uit Canada van de week meemaakte.

In Canada, en andere landen van het Gemenebest is het ieder jaar op 11 november Remembrance Day. Alle gevallenen van de Eerste Wereldoorlog en alle oorlogen en gewapende conflicten er na worden dan herdacht. Het is enigszins te vergelijken met onze Dodenherdenking op 4 mei. In totaal zijn in bijna 100 jaar 100.000 Canadese soldaten gevallen. Zij waren ook een heel belangrijk onderdeel van de bevrijding van Nederland in 1945. De kransen die gelegd worden zijn altijd bedekt met poppies (klaprozen) die het symbool zijn geworden van de oud-strijders. In Canada is het de gewoonte om de week voor 11 november en op de dag zelf een poppy op te spelden.

Dit is Gerry's verhaal:

'Vandaag is het Remembrance Day en ik moet overstappen in Houston, Texas om naar Trinidad te gaan. Ik had mijn poppy opgespeld en was op weg naar mijn gate om mijn aansluitende vlucht te gaan halen. Ik stopte even bij een winkel om tissues te kopen. De oudere man achter de toonbank keek naar mijn poppy en vroeg of ik een veteraan was. Ik antwoordde dat ik dat niet was, maar dat ik het droeg vanwege de herdenking en uit respect voor degenen die naar de oorlog zijn geweest voor ons.

Hij glimlachte en zei: "Dank je wel". "Ik ben een veteraan en het is fijn om iemand te zien die zo respectvol is". Het viel me op dat niemand hier een poppy droeg. Misschien is het niet gebruikelijk zoals in Canada. Of het door het dragen van de poppy kwam of niet, Larry (de oudere heer achter de toonbank) en ik maakten contact en we voelden ons meer verbonden dan 5 minuten geleden. Larry en ik beleefden beiden een moment van Remembrance Day met elkaar'.