dinsdag 11 april 2017

Stom(p)

Sinds afgelopen donderdag is mijn moeder in 'De Burcht', waar ze zal revalideren. Het gaat nog steeds niet zo heel goed met haar, beter dan het was, maar ze blijft erg mat en timide. 'De Burcht' heeft op ons wel een goede indruk gemaakt, het is er heel erg schoon en het ruikt overal heel fris. Mijn moeder heeft een ruime kamer met een fantastisch uitzicht over Capelle en Rotterdam die ze deelt met een andere bewoner. Zelf vindt ze het maar zozo, maar dat zou ze overal gevonden hebben. Direct hebben ze gezorgd voor een andere rolstoel in bruikleen, en nemen ze de aanvraag voor een nieuwe rolstoel die al was gedaan van ons over, zij hebben er meer verstand van dan wij, en ze zien hoe mijn moeder er aan toe is en welke rolstoel het beste bij haar past.

Hoewel ik zoveel als kan met alles wat er gebeurt probeer mee te veren is er één ding waar ik niet aan kan wennen. In het ziekenhuis en ook hier in de revalidatie wordt het woord 'stomp' gebruikt als men het over het geamputeerde been van mijn moeder heeft: "Heeft u nog pijn aan uw stomp?" Misschien ben ik ook qua taal hooggevoelig, ik weet het niet, maar ik vind stomp een akelig en stom woord. Er zullen nu mensen opveren en uitroepen: "Jij vindt toch dat alles gezegd moet worden zoals het is?!" Ja dat klopt, maar laat ik hierin dan eens inconsequent zijn. De steun op haar rolstoel heet ook amputatiesteun en geen stompsteun. Ik refereer zelf liever aan 'het geopereerde been'.

Donderdag ga ik met mijn moeder terug naar de arts in het ziekenhuis, voor controle van haar geopereerde been. Iets was niet helemaal goed qua genezing en daar horen we dan wel hoe het ervoor staat.

Gisteren hadden we iets heel anders: het krentenbollenmysterie. Op verzoek van mijn moeder had ik zaterdag een zakje met krentenbollen meegenomen. Daar had ze nog niet van gegeten en ze vroeg of ik er één uit wilde halen die wilde ze 's avonds gaan nuttigen. Op de kamer is een koelkast en daar had ik ze ingelegd, maar daar lagen ze niet meer. Ook niet in andere kastjes. Zes krentenbollen verdwijnen niet zomaar. Het kan zijn dat iemand van de verpleging heeft gedacht: 'Die horen hier niet'. Daar wordt nu een onderzoek naar gestart. 'Miss Marple en het raadsel van de verdwenen krentenbollen', zoiets. Ik kan me ook niet voorstellen dat de kamergenote van mijn moeder zes krentenbollen achterover heeft gedrukt, maar we hebben haar nog niet met een lamp op haar gezicht ondervraagd. Van haar staan er twee zeer overdadig opgemaakte paaseieren in de koelkast. Nog wel......


Geen opmerkingen:

Een reactie posten