Gisteren alle administratie van mijn moeder doorgenomen en alle instanties van verzekeringen tot Troskompas verwittigd. Net als destijds toen ik me tot het UWV diende te wenden, kwam ik weer in een voor mij onbekende wereld. De gemeente die via de uitvaartondernemer op de hoogte was gebracht meldt het zelf bij de meeste overheidsinstanties, daar hoef je niets aan te doen. Dubbele check op de betreffende websites geven dat ook aan.
Vervolgens zijn er een aantal bedrijven waar het eenvoudig via mail kan, maar de meeste moet je toch even bellen. En na voor de zesde keer te hebben meegedeeld dat mijn moeder overleden was, moest ik even een pauze inlassen. Het bedrijf ATA, waar mijn moeder een alarmsysteem van in huis had met zo'n knopje om haar hals was het meest eenvoudig. Het apparaatje in een doos doen met de toebehoren en het kosteloos naar een antwoordnummer sturen. Klaar. Ik had al visioenen van uren in mama's huis zitten tot ze het kwamen ophalen. Drie instanties wilden echt een kopie van de overlijdensakte, twee per post en die heb ik dan ook maar meteen aangetekend opgestuurd. Allemaal heel vriendelijke mensen aan de telefoon die me condoleerden en sterkte wensten. Ook de dame van de Vriendenloterij, maar dat was een heel zang- en dansnummer wat ik moest doorlopen. Nadat het gesprek klaar was bleek dat een generale repetitie want we gingen nogmaals doorlopen wat er zojuist was verteld over en weer, maar nu werd het opgenomen en moest ik op gezette tijden bevestigen dat ik begrepen had wat er was gezegd. Aan het eind van het gesprek vertelde ze nog dat ik aan de lijn moest/kon blijven voor, als ik het goed begrepen heb, aanbiedingen of iets dergelijks. Dat heb ik niet gedaan.
Ook met de verhuurder datums afgesproken voor de eerste en laatste inspectie, dan kunnen mijn zus en ik vandaag beginnen met het huisje van onze moeder op te ruimen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten