Ruimen in herinneringen

Afgelopen vrijdag en zaterdag hebben mijn zus en ik het huisje van onze moeder doorlopen en de spullen in vier groepen verdeeld:

1. voor haar
2. voor mij
3. voor de Kringloop
4. voor de container

Veel herinneringen kwamen boven bij het zien van spullen die we nog kenden uit onze jeugd, oude foto's, kleding waarin we onze moeder hebben gekend. Het was verdrietig, mooi en dierbaar tegelijk. Kleine onbeduidende zaken blijken plots een grote schat. Vroeger hadden wij thuis ieder ons eigen bestek. Toen mijn vader 12 jaar geleden overleed mocht ik zijn bestek hebben, en nu mocht ik ook het bestek van mijn moeder hebben. Een hereniging in mijn keukenla.

Een theekastje, een bordenrek, een klokje en talloze andere qua emotionele waarde onschatbare kleinoden vinden een plaats in ons beider woningen waardoor onze ouders die altijd in onze gedachten zullen blijven ook zichtbaar om ons heen zijn.

Gisteren grote hulp gekregen van vrienden Rick en Chris die met hun auto de spullen die naar mijn huis moesten hebben vervoerd. Het ziet er nu net uit of ik in een verhuizing zit, maar het geeft veel voldoening om alles straks uit te pakken en een plekje te geven.

Vandaag ga ik even naar de Kringloop om een afspraak met hen te maken om de spullen bij mama's huis op te halen. Dinsdag gaan we de spullen voor mijn zus naar haar woning brengen, en woensdag komt de bewonersconsulente de eerste inspectie van de woning doen. Het klinkt misschien gek, maar zolang we hiermee bezig zijn is het net of mama nog heel dichtbij is.

De dozen om uit te pakken.