Sweetie darling

Vorige maand had ik eindelijk de stap genomen welke ik al zolang van plan was, de crème gekleurde kussens in m'n rieten stoeltjes moesten nu toch écht vervangen worden. Ik heb de stoeltjes al enige jaren en crème is een heel besmettelijke kleur. Ik had wel eens rondgekeken, maar ronde kussentjes in dit specifieke formaat zijn er niet te krijgen, de kussens zaten erbij toen ik ze kocht.

In het winkelcentrum zit een kledingherstelwinkeltje uitgebaat door een man van Turkse origine. Ik zag daar ook rekken met stoffen buiten staan, dus ik nam de kussens mee als voorbeeld en vroeg of hij nieuwe kussens kon maken. Ik werd meteen in een zetel gedrukt en er werd mij thee aangeboden, was roken nog maatschappelijk verantwoord, dan zou een sigaar mij ook zeker geoffreerd zijn. Ik wees een stof aan en hij vertelde dat het dure stof was, noemde de prijs per meter, en ja dat was duur. Na even verder gekeken te hebben bleef ik toch steeds weer op de dure stof terug komen. Lang verhaal kort, ik koos de dure stof, met bijkomende kosten werd het een bespottelijk hoog bedrag welke ik niet ga noemen omdat het niet chique is, en omdat mensen in de verleiding zouden komen om mij onder curatele te laten stellen. Laat ik dit zeggen: de nieuwe kussens waren duurder dan de twee stoeltjes destijds nieuw met de crème kussens en al. Na het betalen merkte hij op dat hij één ding, het randje rondom, niet had berekend, maar dat kwam nog wel. Over een maand zou het klaar zijn.

Eenmaal thuis ben ik toch eens gaan googelen of die stof echt zo duur is, nou de man had ruime winst gemaakt, want per meter was de stof 45% goedkoper dan hij had gerekend. Ik had natuurlijk moeten afdingen! De Turkse manier van zakendoen is anders dan de Nederlandse. Nou ja, een leermoment voor mij. Ik overwoog meteen om de Joodse traditie van het plastificeren van zitmeubelen in dit geval over te nemen ten einde de dure kussens tot het maximale te beschermen. Na een maand ben ik eens langs gegaan of de kussens al klaar waren. Nog niet, hij had wel foto's op zijn telefoontje van het work in progress betreffende de kussens, maar de ritsten waren er nog niet, die moesten uit het buitenland komen.

Ritsen uit het buitenland? Ik had meteen een 'Absolutely Fabulous' flashback van de episode waarin Patsy en Edina voor een handgreepje voor een keukenkastje met het vliegtuig naar New York gaan. Ik kon me voor het bedrag wat mij in rekening was gebracht zelfs een vliegtuig voorstellen met aan boord alleen twee ritsen voor mijn kussentjes. Maar goed gisteren was de bestelling dan toch klaar. Bij het ophalen liet hij zien hoe goed alles was afgewerkt en wat een goede kwaliteit kussens hij had gebruikt om en passant mede te delen dat het vervaardigen van het randje nog niet was berekend. "Nou, ik heb €### voor 2 kussens betaald" begon ik, maar ik hoefde niet verder te gaan, hij begreep dat hij zijn hand hier aan het overspelen was, en zei meteen met een berustend handgebaar: "Iesch gût, iesch gût". Dit was dan weer een leermoment voor hem.